blogs_blog_3

Mooi gezegd Jean-Pierre!!   Henk Kruize

Die laatste dag vergeet ik nooit. Mijn tapes waren op, alles vol Als ik thuis was uit zee na reizen van 7 8 10 dagen dan hadden de recorders veel werk.  Ik had die dag aan Marc Jacobs een plaat aangevraagd voor de bemanning van de N.723 Pallieter uit Nieuwpoort . ik keek nog even rond en vond nog 2 cassettes voor mijn Philips cassette deck die ik ook nog had   Het was wikken en wegen voor de ruimte en wat ik ging opnemen ik besloot toch nog  Ton en de rest op te nemen. Het kon ook nog gebeuren dat ik een kant wiste  want ik had een bandje waarvan 1 kant al bezet was.  het kon als ik baken 16 2 uur moest opnemen ik snel Ton Schipper ging opofferen Het was bijna 12 uur.. geen geluid en ik maar denken oei.. en gaan ze straks weer in de lucht komen... opletten... . Spannend want dacht ook aan de verzoekplaat...        ik dacht ook nog ben gelukkig thuis door een storm en de zeereis was ingekort geweest. Helaas... en om 1200 uur snel cassette gedraaid  dan de vinger op de knop ingedrukt.  Om 1215 even los want mijn vingers begon ik te voelen.                  Terug tot 1300 uur.. dan wachten  tot 1400 uur. Geen Radio Mi-Amigo meer te horen. Ik was toen een grote Mi-Amigo fan en dus teleurgesteld. Zei nog tegen de vrouw.....  er is iets aan de hand.. hoop dat ze nog zullen uitzenden.                     Helaas voor mij.   De opnames zijn later terechtgekomen  bij Hans Knot o.a. enz...en tja rest vergeten.   Zag later nog studio opnames  opduiken dacht ik.. Baken 16 live tja geen verzoekplaat voor ons.  Iemand van de bemanning  die afstemde iets na 1200 uur vond het station niet en zei achteraf.                                    JP ge hebt ons mooi liggen.  Wisten we veel dat het echt het einde was maar de vermoedens waren er wel   Aan de kade werken aan vistuig bv .. met de raampjes van de brug open voor de muziek  dreunend te laten afspelen was voorbij   Ik heb een dag meegemaakt na een zware stormen dat de visserijschepen langs de kade lagen De wind was  gaan liggen en iedereen had besloten te werken aan boord of op de kade Iedereen volgende mijn voorbeeld en elke radio stond op Mi-Amigo.                        Je hoorde de muziek tot over de tramsporen en daar begint Stad Nieuwpoort  met horeca zaken en viswinkels.  Waw dacht ik toen als fan   Er zijn dagen in je leven dat je nooit vergeet   Ik had eindelijk eind 1977 een nieuwe recorder die het wel deed en ik weet wanneer ik op zee was  aan de hand van mijn tientallen banden opnames en de lijst En die zijn allen verdeeld geweest door de download offshore club en Vincent Ze zweven over het internet... ook Caroline, Del Mare......     Wat een mooie tijden. Wel duur voor onze spaarcenten voor al die banden De vrije radio zou nog volgen en dus bleef het duur. Het komt nooit meer terug, de gezelligheid in de studio of wachtkamer.                   Of het nu in een oorlogsbunker was in het bos, een huis, een zaal achterin een cafe, een villa, een flat en de eerste testen vanuit een andere flat aan de zeedijk Een gesmokkelde  legertruck s'nachts op de grens in Frankrijk en erna in een chalet aldaar. Je moet maar durven   De eerste dagen met de legertruck  was de douane er en politie Maar vrije radio in die hoek rond Bray-dunes was  nog niet bekend en dat was aardig opkijken. Belgen opeens uitzendend op hun grondgebied Uiteindelijk werd er door iemand van de radio  in Duinkerke diverse keren bij de autoriteiten een bezoek gebracht.  We bleven uitzenden als gewone locale radio. De Belgische politie kon ons niet oppakken. We lachten en waren wat fier. Helaas waren er oneerlijkheden en kwam een van de heren in ruzie met de baas van de camping. Dat avontuur was over  in 1982 toen Radio Westpoint WMR Radio die bezoek kreeg in november 1981 door de BOB zou heel langzaam groeien. Het verhaal ging verder.   Het was een geweldig avontuur van 5 jaar.  De eerste jaren waren de politie en de BOB  niet onze vrienden De politie vond ons later in het bos  op zoek Maar ze kwamen kijken, vroegen voor familie platen aan. Terug naar het politiekantoor waar ze naar WMR Radio luisterden De 2 politie mannen hadden ons niet gevonden zou hun uitleg zijn bij de baas Die mannen waren fan van ons station zeiden ze. Mooi zo dacht ik... Gelukkig maar want we draaiden nog steeds zonder inkomsten op dat ogenblik   Iets dat nooit meer terugkomt die radiotijden met veel live uitzendingen Toen de menselijkheid nog in localen volop aanwezig waren zonder computers   Jean-Pierre    

Lastig te beoordelen. Als het om jongeren en streaming gaat (vooral via de mobiel) heb je te maken met de concurrentie van Spotify, podcasts, filmpjes, social media en zo. En ouderen kiezen waarschijnlijk vaker voor ouderwets luisteren via de ether of de kabel.   Zelf gebruik ik streaming vooral voor buitenlandse stations.   Ik ken trouwens ook best wel wat volwassenen die niet veel behoefte (meer) hebben aan radio en achtergrondmuziek. Het leven is al druk genoeg.

39,3 miljoen uur per week, ofwel nog geen twee uur per volwassen Nederlander. Dat opgeteld bij het feit dat jongeren niet eens meer weten wat een radiotoestel is, komt dit op mij over als een zeer matig getal. Of begrijpt deze oudere jongere het niet?

zit niet te wachten op nederlandstalige muziek moet je overlaten aan landpiraten. als er nou veel engelstalige gouwe ouwe muziek gedraaid werdt ja graag. we hebben veel engelstalige goede groepen. O.A left side oude bzn living blues Q65 en nog veel meer. bij radio 192 is het marktaandeel ook buitenlands.