Leendert Vingerling

Het is inderdaad waar, maar hij is niet ontslagen. Het verminderen van de modulatie en vermogen gebeurde onopvallend. Hij was een zeezender'freak' en deed het 'ongemerkt. Salut Leendert

Paddy was zijn bijnaam, omdat hij van Ierse afkomst was. Bijna iedere Ier wordt enigszins neerbuigend door de Engelsen 'Paddy' genoemd. Ik zou het aan Stuart Vincent moeten vragen of hij nog zijn echte naam weet. Stuart werkte veel met hem samen aan boord. Iets in mijn geheugen zegt dat zijn voornaam Patrick was(Paddy is daar ook weer een verkorting van). Bijgaand nog een paar foto's waar hij op staat. Paddy loopt al enige tijd niet meer op deze planeet rond. Salut Leendert Leuk ,om deze foto te zien. Als 'reisleider en -'lijder' van de boottochten was het tegelijkertijd een mooi moment om ook wat foto's te maken. Herinner me dat Helmut er bij was. De foto die ik toen heb genomen is deze: Salut Leendert

Het is voor veel boord medewerkers toch wel de tijd van hun leven geweest. Iedere dag was weer een nieuwe onvoorspelbare dag. Wat doet het weer, blijft de zender in de lucht, houdt het anker het, komt er bevoorrading, waarom ligt er een marineschip in de buurt, waarom wordt er boven het schip door defensie gevlogen, wat eten we vanavond? Allemaal vragen. Niet iedereen kon met deze onzekerheid leven en ook nog eens het leven aan boord delen met anderen. Een eigen hut met bed was er niet altijd. Privacy was alleen voor de kapitein weggelegd. Om onder zulke omstandigheden toch proberen programma's de presenteren vraagt om meer respect dan de generatie van voor 1 september 1974 die hun programma's opnamen in verwarmde studio's met normale werkuren. Een enkeling toen ging naar boord. De bevoorrading was inderdaad de zwakste schakel. Verse aanvoer van voedsel, genotmiddelen(alcohol, tabak), platen, dj's deed bij velen aan boord de stemming verhogen. Ik heb jarenlang meegemaakt hoe belangrijk die paar uur van langzij liggen met de bevoorrading was. En het was door de strafbaarheid een helse klus om iedere keer uit handen van de opsporingsambtenaren te blijven. Het was een heel verschil met vroeger toen er vanuit Scheveningen een soort pendeldienst was, waarbij je binnen een uurtje je al naast de zendschepen lag. Varen vanuit België en Frankrijk naar de Ross Revenge duurde afhankelijk van de zeegang tussen 6-10 uur. Ik sluit me aan bij Walter en Harm. Ik heb er ook van genoten en ben dankbaar het te hebben meegemaakt. Salut Leendert

Je hebt gelijk Jan. Ik heb dit over het hoofd gezien. Hij was niet aan boord, omdat hij dat niet meer wilde. Walter Simons/Zwart heeft hem in 1985 nog in Play de Aro gesproken tijdens de diverse roadshows van radio Monique. Volgens Walter was René zeer geïnteresseerd in Radio Monique, maar over Delmare wilde hij niet praten. En moet dus wel iets ernstigs zijn gebeurd tijdens de Delmare tijd. We zullen het nooit meer te weten komen. Volgens een onderzoek neemt één op de drie Nederlanders een geheim mee in zijn graf. René is dus geen uitzondering. Salut Leendert

Het bericht kwam onverwacht. Erg triest. Zo jong nog. Ik heb René de Leeuw, geboren als Ben Grätz, sinds Delmare niet meer gezien of gesproken. Hij wilde niks meer met Delmare te maken hebben. Het was een 'zwarte bladzijde' in zijn leven, heeft hij ooit gezegd. Ik heb hem leren kennen toen hij nog in de late puberteit zat rond 17 of 18 jaar. Hij had moeilijkheden met zijn ouders en hij woonde bij zijn oma in Amsterdam. De artiestennaam De Leeuw is (meen ik )de familienaam van zijn oma. Nadat de Aegir was binnengesleept, duurde het een paar maanden voordat de Scheveningen 54 de zee op ging als beoogd zendschip. In de tussentijd deed hij de ledenadministratie bij Prodihaag en maakte programma's die gekocht konden worden. Geen vetpot. Het werken in discotheken in Den Haag leverde ook te weinig op. Door het chronische tekort aan geld stopte hij later bij Delmare. René was nog wel bij het plotsklapse vertrek naar de Mi Amigo uit de haven van Scheveningen aan boord van de Scheveningen 54 en bleef een korte periode op de Mi Amigo. Hij zou daar met Peter van de Holst programma's voor Delmare gaan maken in ruil voor een nieuwe generator en dieselolie. De overeenkomst tussen Caroline baas O'Rahilly en Delmare opperhoofd Gerard van Dam kwam er door wederzijds wantrouwen niet. Het overleven met defecte verwarming en weinig voedsel aan boord van Mi Amigo was het laatste zeezenderavontuur van René. Het was mooi geweest. Hij stortte zich daarna op Radio Decibel in Amsterdam, waar hij het wel naar zijn zin had. Het is jammer dat ik hem dus nooit meer heb kunnen spreken. Als we ouder worden, worden we 'milder' en blijken gebeurtenissen in het leven soms toch nog wel mee te vallen. Bijgaand enkele foto's uit de Delmare periode tijdens een bevoorrading, Prodihaaag kantoor en aan boord van de Mi Amigo. Salut Leendert

Ik wil over Jan en de foto's nog wel het één en ander kwijt. Jan Kat en ik hebben als één van weinigen veel foto's gemaakt tijdens de Delmare /DOOperiode(1977-1984) We hebben samen een 'geschiedenis' over Delmare geschreven, waarbij Jan het initiatief had en ik zijn 'oog en oor' was voor eventuele correcties. Jan schreef veel over de eerste Delmare periode, omdat hij daar zeer nauw bij betrokken was, en ik vanaf start Scheveningen 54 en daarna. Toen Jan en ik bij Gerard van Dam in 2006 in Hongarije op bezoek waren is afgesproken dat bij een eventueel overlijden van Jan, ik zijn foto archief kon blijven beheren. Jan had hart- en longproblemen, suikerziekte, overgewicht en woog 130 kilo. Hij gaf zichzelf de schuld van alle ziekelijke ellende, omdat hij jarenlang niet van 'de fles' kon afblijven. De alcohol had hem 'kapot' gemaakt. In Hongarije kon Jan nauwelijks 50-80 meter lopen. Daarna was de energie op en moest hij gaan zitten.(foto Jan met blikje bier) Ik had het echt met Jan te doen. Hij was Gerard's oudste vriend en 'suikeroom' in tijden dat Gerard wat centjes te kort kwam. Jan is helaas in november 2012 overleden (58 jaar). Dan André Zwinkels. Een heuse vriend van me, die ik in het Westland leerde kennen via de discotheken organisatie WDA. Hij was 'bezeten' van de zeezenders .In oktober 1978 deed zich de mogelijkheid voor om zendtijd te kopen via Radio Delmare vanaf de Scheveningen 54. Fred Bolland en Gerard van Dam waren de 'eigenaren' van het station en voor 400 gulden per week kon iedere avond een eigen programma's van een uur met eigen reclames worden aangeleverd. André was één van de disc-jockey's die programma's op cassette heeft gemaakt. Helaas zijn ze nooit uitgezonden. Toen de Scheveningen 54 in januari 1979 werd binnengesleept omdat het schip blijkbaar binnen de territoriale wateren lag, is André bij Delmare gebleven en heeft toen meegewerkt aan de inrichting van de Martina (Delmare schip 3) en werd disc-jockey Ronald Bakker op het schip. Later ging hij mee op de eerste boottrip naar de Ross Revenge in augustus 1983. Hij kende Peter Chicago en het was essentieel dat hij bij de eerste trip mee ging om 'vertrouwen' uit te stralen. (André was namelijk aan boord van de Scheveningen 54 in december 1978 om een generator af te leveren bij de Mi Amigo en heeft toen met Peter gesproken.) Op de foto's heeft André een rood jasje aan. Salut Leendert

Weet je nog wie nummer 1 en 2 waren? Een gokje: 1)Bull Verweij 2) Rob Out Salut Leendert Ben erg nieuwsgierig naar de briefwisseling met Delmare /Prodihaag. Ik kende de situatie maar al te goed, dus het is een klein wonder dat er 'überhaupt' correspondentie is geweest. Zie foto's kantoor Prodihaag in de Daguerrestraat in Den Haag met René de Leeuw en Gerard van Dam achter het bureau en de andere foto met Marcel Stevens en André Zwinkels op de gele fauteuil( =dj Ronald Bakker). Salut Leendert

Sinds 1995 woon en werk ik in Zuid- Frankrijk. Heb toen vaak naar Nostalgie geluisterd, want er was niets anders. Nog geen satelliet of internet met veel radiostations. Het station was toen mateloos populair, maar verloor luisteraars in de loop der jaren. Het format is te beperkt, slechts 180-200 songs die roteren en teveel reclame. Het station is onbeluisterbaar geworden. Beetje zoals destijds Mi Amigo of nog erger, de Nederlandstalige Caroline. De laatste luistercijfers laten een verschuiving zien naar de informatiezenders. https://www.acpm.fr/Les-chiffres/Frequentation-Radios/Classement-des-Radios-Digitales/Par-marque/Classement-France Waarom zou je nog naar een muziekstadion luisteren, terwijl er zoveel alternatieven zijn. Een kennis van me is eigenaar van 15 radiostations hier in het zuiden en ziet met lede ogen de teloorgang van de originele muziekstations aan. Hij heeft te laat begrepen dat de wereld in rap tempo verandert. Voor Nostalgie voorspel ik Nederland geen grote toekomst. Salut Leendert

Het was een mooie en spannende tijd. Alles was illegaal. Ook het bezoeken van het schip. Jij was één van de weinige Duitsers die mee ging. Ik herinner me verder de gebroeders Flache,(zie foto tegen reling achterdek), Gerhard Folke, Wolff Brünte uit Berlijn, Martin van de Ven , Hans Backhus-Gerecht en Harvey Schütz(zie foto) . Zal er nog wel eentje zijn vergeten. We voeren toen nog met een motorzeilboot uit Colijnsplaat in de Oosterschelde. Een tocht die wel 11-13 uur duurde. Aan boord van de Ross Revenge komen ging toen nog via het overstappen in een rubberboot.(zie foto) Jij had toch ook een interview met Stuart Vincent?(zie foto) Je introduceerde je als Tom van Dauven, je alter ego. Pas jaren later werd je geboortenaam bekend. En je was een éééénorme spraakwaterval. Is die nu opgedroogd? Salut Leendert

Niets is onmogelijk Piet. De Koude oorlog was toen nog niet voorbij en onderzeeboten van Russen, Fransen en Britten voeren soms in het Kanaal. Een vissersboot uit Breskens is door een Franse onderzeeër ook zo aan zijn zeemansgraf gekomen. De Hosanna ligt ergens op de bodem in het Kanaal. Een onderdeel daarvan is het smalste stuk zee tussen Frankrijk en Engeland. De Fransen noemen dat het Nauw van Calais( Pas de Calais) en de Engelsen Straat van Dover(Strait of Dover). In de volksmond wordt eigenlijk alles op één hoop gegooid en spreekt men over het Kanaal.(The Channel (UK) of La Manche(Fr) Als de politie zegt dat het schip is gelokaliseerd in het Nauw van Calais, dan hoeft dat niet per sé bij Calais te zijn, maar ergens tussen Dover en Calais. Salut Leendert

In het weekblad Privé staat deze week een artikel over de verdwijning van de Hosanna Z592. Het Cold case team Haaglanden meldt dat de Hosanna op de bodem van de Noordzee is gelokaliseerd en dat de familie van de opvarenden daarvan op de hoogte is gesteld. De Hosanna zou in het Kanaal zijn overvaren door de tanker 'Derbyshire'. De aanvaring is een aanname, geen zekerheid. Journaliste Loes Leeman heeft zich in de zaak verdiept en een reconstructie geschreven. Loes was eindredacteur van TROS Vermist en heeft destijds er ook aandacht op TV aan geschonken. Ze kent de zaak. Ben ook door haar benaderd ,evenals door het Cold Case team Haaglanden. Ik heb gisteren ook over dit artikel eerder geschreven, maar de geplaatste scans vallen onder copyright en zijn op verzoek van de uitgever van de Privé verwijderd. De hele posting is toen geannuleerd. Er is nog niet op het schip gedoken en dus kan er mijns inziens niet met zekerheid gesproken worden dat het ook daadwerkelijk de Hosanna is. Bovendien zal een duikinspectie meer informatie kunnen verschaffen, want het kan ook een Russische of Franse onderzeeboot zijn geweest die het schip heeft getorpedeerd. Er voeren destijds diverse vissersschepen in het Kanaal die als dekmantel voor spionage dienden. Hopelijk komt er meer duidelijkheid na een duikonderzoek. Tot die tijd blijven speculaties aanwezig. Salut Leendert

Dat klopt. Het was helaas de enige keer dat bezoekers niet aan boord konden komen van de Ross Revenge. We hebben wel langzij gelegen en gesproken met Grant Benson, Jay Jackson en Diane Lauren (zie foto) Zij vonden het ook heel vervelend, maar er waren instructies van 'hogerhand' om die dag niemand toe te laten. Achterweg bleek dat 'Zijne 'Heiligheid' Ronan O'Rahilly met een financier het schip zou bezoeken. Dat bezoek is echter niet doorgegaan, maar toen waren we al weer op de terugreis. Het was dezelfde trip dat Eduard van Loon, de redacteur en uitgever van de Caroline Radioclub , niet aan boord kon. Erg sneu, want hij wilde voor zijn blad foto's maken. Salut Leendert

Dag Juul, Je hebt helaas mijn vraag niet goed begrepen.Ik vroeg of ‘Ik doe wat ik doe ‘van Astrid Nijgh nog problemen heeft opgeleverd of deze plaat gedraaid zou kunnen worden. Er was in 1969 namelijk een plaat van Serge Gainsbourg en Jane Birkin , Je T’aime’ ..moi non plus ,waarbij het gesteun en gekreun moest worden weggedraaid. Salut Leendert

Klopt. Heb mijn tekst verduidelijkt. De vraag is of Veronica aanvankelijk ook moeilijk deed over de tekst van het liedje. ( vergelijkbaar met het kaliber Je t’aime van Jane Birkin.) Salut Leendert

Dag Juul, Komt van Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Ik_doe_wat_ik_doe Astrid Nijgh schreef zelf de muziek, aan boord van hun schip 'De Jonge Jacob'. Het werd in opdracht van televisieregisseur Rob Touber geschreven en aanvankelijk uitgevoerd door Jenny Arean. Die uitvoering was eenmalig, en na de scheiding van Astrid en Lennaert besloot Astrid Nijgh het nummer zelf op te nemen. Mede door haar zware stem (een contra-alt) en de openheid over prostitutie deed het nummer nogal wat stof opwaaien. De single werd aanvankelijk niet gedraaid, maar Ted Bouwens van Radio Noordzee tipte hem. Hij werd ervoor op het matje geroepen, maar bleef standvastig. Het nummer bleef in de tipparade en werd terstond een hit. De single bereikte de zesde positie in de Nederlandse top veertig. Astrid Nijgh werd er in één klap beroemd mee in Nederland. Salut Leendert

Scherp Douwe. Bijgaand een krantenknipsel dat Ted bij Veronica aan de slag ging. Later werd hij discjockey bij radio Noordzee. Zijn naam wordt verbonden aan de doorbraak van Astrid Nijgh’s single 'Ik doe wat ik doe' in 1973. De plaat werd door hem getipt op Noordzee en dus gedraaid. De leiding was niet gecharmeerd van de tekst en riep Bouwens op het matje, zonder gevolgen overigens voor hem. Inmiddels stond de plaat in de tipparade en moest toen dus gedraaid worden en werd een grote hit. De band met Radio Monique komt doordat hij en Tony Berk goede vrienden zijn. Berk ooit begonnen in een tandpastafabriek was een soort grootaandeelhouder bij radio Monique geworden en besliste min of meer alles. Om het station bekendheid te geven werden bekende radiopresentatoren 'van stal gehaald'. Ted was er een van. Of Ted nog in Frankrijk verblijft weet ik niet. Hij woont/de in Conques, een plaatsje ten noorden van Rodez in het departement Aveyron in zuidelijk Frankrijk.(niet ver van Toulouse en voor mij op vijf uur rijden. Er is nog een aardig You Tube filmpje waarin hij aan Ron Bisschop en René van de Elst praat over het dagboek van de Nederlandstalige Caroline. https://www.youtube.com/watch?v=n7gLAdMT1eo Salut Leendert PS: Foto's met Ted in studio van radio Noordzee in Bussum komen uit het Offshore Radio Archief van Martin van der Ven en Hans Knot

Dat klopt. Zet in de zoekfunctie Hosanna en er komt veel boven water. Het is een zaak die me mateloos bezig houdt. Ik heb met schipper Germain Ackx in december 1978 in Scheveningen urenlang aan boord gezeten om te 'bedelen 'of hij alsjeblieft dieselolie naar de Mi Amigo wilde brengen voor Radio Delmare. We konden zendtijd huren op voorwaarde dat er dieselolie zou worden geleverd. Ackx deed het helaas niet. Teveel risico. Toen later zijn schip was verdwenen heeft me dat erg aangegrepen. De gesprekken gevoerd in de messroom in een entourage van pintjes, whisky en moppen tappen ,zaten nog vers in mijn geheugen Het is inmiddels 42 jaar geleden, maar veel nieuwe feiten zijn er niet meer boven water gekomen. In herinnering hierbij een passage uit een boek over scheepsrampen op de Noordzee, waarin de 'zaak' Hosanna' wordt beschreven. Lees het nog eens door. Voor mij blijven er twee opties over de verdwijning: De Hosanna is overvaren of getorpedeerd. Gevonden in De verraderlijke zee, scheepsrampen op de Noordzee, isbn 90 209 4997 7 Het geval - Germain Ackx - Het verhaal van het vissersvaartuig Hosanna en een verklaring van een mogelijk ongeval staat beschreven op de blz 226-229 Het geval " Germain Ackx" -1980 In 1980 verdween het vissersvaartuig Hosanna( 1965-1995) ergens in het Kanaal. Al vrij snel rees het vermoeden dat het om een moedwillege verdwijning ging. Schipper Ackx of één van zijn bemanningsleden doken te pas en te on pas ergens op. Een betrouwbare informant beweerde zelfs dat hij in Scheveningen in een café had gezeten met een van de verdwenen matrozen. Het vaartuig werd gesignaleerd in Marokko,Spanje , Griekenland , enz .. De verdwijning van het schip was weldra een vette kluif voor de wereldpers en de oncontroleerbare geruchtenstroom hield jarenlang aan . De Hosanna was eigendom van de in 1965 opgerichte rederij De Pax Het kreeg als registratienummer Z.592. Zaakvoerder was mevrouw Madeleine Depaep, echtgenote van Germain Ackx , die tevens de schipper was. De Hosanna werd op 29 januari 1980 verkocht aan de in Plymouth gevestigde rederij Minarva Ficheries Ltd., waarvan een zekere Joseph A.O'Conner (27) gedeeltelijk eigenaar was. Tussen 1965 en 1980 maakten Ackx zijn zijn schip aardig wat "avonturen" mee. Op 1 juli 1978 verliet de Hosanna de Oostendse haven om te gaan vissen. Het zou België nooit meer aandoen. Op 17 juli verliet het schip Scheveningen met als bestemming de visgronden voor Hoek van Holland. De volgende dag draaide in de bakboordlijn in de schroef . Hierbij viel de motor uit en was het schip stuurloos. Omdat het naar de kust dreef, liet Ackx het anker uitgooien. Maar het schip ging door het anker en dreef verder af naar de wal. De reddingsdienst werd opgeroepen voor sleepboothulp. Toen de sleepboot uitvoer kreeg ook die problemen met haar schroef en was uitgeteld. De weerloze Hosanna strandde ondertussen op de kust. Twee dagen later slaagde men erin het vaartuig naar Scheveningen op te slepen. Wegens de opgelopen schade en het daaruit volgende gebrek aan zeewaardigheid, verzocht de scheepvaartinspectie de reder het Certificaat van deugdelijkheid in te leveren. Aan dit verzoek werd geen gevolg gegeven. Het vaartuig was verzekerd voor vijf miljoen frank. De schade werd geraamd op driehonderd duizend gulden plus bergingskosten. De motorschade zou men bij nader onderzoek bepalen. De firma Scheepshelling wilde het schip voor tweehonderd negenenveertig duizend gulden herstellen. Gezien de wankele financiële toestand van dit bedrijf besloot de verzekeraar hier niet op in te gaan. Met de rederij De Pax werd een minnelijke schikking getroffen. Eigenlijk wilden de verzekeraars van het schip af, ze waren bang dat het schip na herstelling mankementen zou blijven vertonen. Ze deden het voorstel om het schip te aanvaarden als totaal verlies (agreed for abandon total loss). Het bleef wel eigendom van de eigenaar . Die kon ermee doen wat hij wilde. Uiteindelijk werd er een bedrag van 3.849.665 frank uitgekeerd . De wet die de ‘arbeidsovereenkomsten wegens scheepsdienst' regelt, bepaalt dat de monsterrol vervalt als het schip niet langer zeewaardig is. Daarmee werden de bemanningsleden automatisch afgemonsterd.(1) Zoals eerder al opgemerkt werd het vaartuig op 29 januari 1980 verkocht in Plymouth . War er in de periode van 21 juli 1979 (stranding) en 29 januari 1980 (verkoop) gebeurde weet niemand . Wat wel vast staat , is dat Ackx, de oversteek niet volgens de heersende wetsbepalingen uitvoerde. Het schip was niet gekeurd, en had bijgevolg geen bewijs van deugdelijkheid. Het voer zonder geldige monsterrol, met een vervallen zeebrief en voer de Belgische vlag ten onrechte. Voor Ackx waren dat echter te verwaarlozen bijkomstigheden. Op 16 februari kreeg de Belgische zeevaart politie van de Franse CROSSAMA het bericht dat bij Cap Gris Nez een opvouwbaar reddingsvlot was aangetroffen waarop het nummer Z.592 stond. De Zeebrugse zeevaartpolitie vernam van Madeleine Depaep dat de Z592 op, 14 februari uit Plymouth was afgevaren met bestemming Scheveningen. De gegevens werden bevestigd door de Dover Coast Guard en North Foreland Radio. Depaep vertelde de zeevaartpolitie dat het visnummer veranderd werd in GU 52000 en de roepnummer in ZZYN( de letters GU staan voor Guersney). De bemanning bestond uit schipper Germain Ackx (44), Piet Ackx (26), zoon van Germain en Madeleine Depaep, Hector Snauwaert (21), Pieter Guyt (23), en Piet-Albertus Guyt (24). De Hosanna verliet Plymouth op 14 februari om 18.30. Twee dagen later pikte de Britse tanker Bencleuch in de omgeving van de Goodwin Sands een vlot op waarop de kenletters Z.592 voorkwamen. Het vlot zat met een lijn vast met een voorwerp onder water. In de omgeving dreef een lichte olielaag. Eerder had men aan de Franse kust het opvouwbare reddingsvlot gevonden. Op het ogenblik dat de Bencleuch het vlot aantrof , was de zichtbaarheid zeer slecht. Toen de kapitein de vondst aan de Dover Coast Guard meldde, kreeg hij de opdracht het vlot te vernietigen(!). De kapitein onderwierp het echter aan een nader onderzoek. Hierbij maakte hij de onvergeeflijke fout de vanglijk te laten doorsnijden die aan het onderwater voorwerp vastzat. Daardoor ging de juiste positie van het wrak verloren. Volgens orders bleef de tanker ter plaatse. Nadat de Coast Guard de opsporing had overgenomen, vervolgde het zijn weg. De Trinity House verrichtte verdere opsporingen met de sonar. Er werd geen nieuw wrak ontdekt. Dit zou op twee manieren te verklaren zijn: het nieuwe wrak zou zo dicht bij een ander wrak liggen dat er slechts een wrak zichtbaar was of het wrak was aan stukken geslagen. Volgens de Coast Guard bestonden er geen aanwijzingen dat er op de bewuste plaats een aanvaring had plaatsgevonden door twee niet-geïdentificeerde vaartuigen. De radarschermen in de controlekamer werden elke minuut gefilmd. De film van 15 februari toonde om 23.00 twee radioecho's die elkaar naderden, een grote echo afwaarts het Dover Straight en een kleinere opwaarts. De twee echo's gingen samen en gingen uiteen ,en daarna verdween de kleinere echo. De hypothese van een aanvaring in de mist lag het meest voor de hand. Het onderzoek richtte zich nu op de schepen die op de bewuste plaats en tijd waren gesignaleerd. Drie schepen die vanuit Antwerpen waren vertrokken kwamen in aanmerking. Voor de ander kandidaten werd Interpol ingeschakeld. De zoekactie bracht geen doorslaggevende gegevens op. In de pers werd gesuggereerd dat Ackx het schip moedwillig had laten zinken om de verzekeringsuitkering op te strijken. Het schip zou vervolgens gebruikt worden voor illegale doeleinden als bevoorrader van (radio)piraten,smokkel, handel in verdovende middelen en terrorisme. Het ontbreken van elk spoor van het wrak, het ontbreken van de lichamen van de slachtoffers en de achtergrond van de eigenaars waren er de oorzaak van dat het mysterie van de verdwijning nog lang in de actualiteit bleef. Zo bleek uit nader onderzoek dat O'Connor in financiële moeilijkheden zat. Hij werd verdacht van smokkel en van connecties met het IRA. Ackx werd gezocht voor een dieselfraude. De Hosanna die vroeger al dienst had gedaan als bevoorradingschip voor de piratenzender Radio Caroline, werd door de British Transport Police verdacht van smokkel- en drugstrafiek. Wat de echo's betreft dat Dover registreerde: die konden van een ontmoeting zijn geweest van twee schepen. Er bestaat een hypothese die stelt dat de Hosanna tot zinken werd gebracht nadat de bemanning op een ander schip was overgestapt. Omdat er nooit een wrak is gevonden acht ik dat zeer onwaarschijnlijk. De waarheid is dat er nooit meer iets is vernomen van Ackx,de bemanning en schip. Ze waren letterlijk verdwenen in de dichte nevelen die de Noordzee die dag in hun greep hielden. Het zoveelste mysterie van de Noordzee? Hosanna betekent'glorie aan God' en alleen Hij kent de geheimen van de zee; Salut Leendert

Het is opvallend dat zowel de Politie die zich met 'Cold Cases' bezighoudt als TV Vermist zich via de mail met dezelfde vragen bij me zijn gekomen. Waarschijnlijk hebben jullie elkaar gesproken, maar ik kan helaas geen nieuwe feiten over de verdwijning van de Hosanna melden. Dirk Pitt is een synoniem van een Engelsman., die in nieuwsgroepen over zeezenders berichten schreef. Ik heb navraag gedaan bij de beheerder , maar niemand weet wie hij is. Zo af en toe komt er wel iets boven water, als getuigen zich bij toeval melden in deze nieuwsgroep, zoals Luc en Ben deden in januari 2021 : https://www.radiotrefpunt.nl/forums/topic/38310-nieuwe-informatie-verdwijning-trawler-hosanna/#comment-182371 "Luc en Ben , wij waren aanwezig op de kade in Scheveningen toen de Hosana uitvoer. Wij hebben de trossen losgegooid. Germain zou naar Guernessy varen om een andere vlag te krijgen.Gevolg van meerdere financiele problemen. Wij hebben de 5 mannen ,zij die rechtop konden staan ,uitgewuifd. De avond voordien waren meerdere pilsjes geledigd. Met de oudere piet erbij.Het schip moet op terugweg uit Guernessey overvaren zijn.Misschien lag iedereen gewoon te slapen. Dat Germain ladingen aan boord van zendschip Caroline bracht kunnen wij bevestigen. Ook dat ze regelmatig flink beschonken op zee waren. Ik(luc) heb daarom destijds zo snel ik kon, boeken bestudeerd om enigszins zelf de boot te sturen als ik aan boord was. Dat Germain wapens of drugs zou smokkelen houd ik voor onmogelijk. Germain was allesbehalve een zware crimineel. Wat radiopiraterij was toch meer een hobby." Er blijven daarom twee opties over die de snelle verdwijning van de Hosanna kunnen verklaren: 1)Overvaren in dichte mist door een grote tanker. Zoals wel vaker gebeurde,was het roer vastgezet dmv een touw om de koers vast te houden en zat de bemanning beneden te 'pimpelen' . Dit was niet ongebruikelijk. Ackx vertelde ook dat ze dit vaker deden. Bij een aanvaring loopt het schip vol water en heb je hooguit 20 seconden om je te redden in het ijskoude Noordzee water. Onmogelijk dus. 2)Getorpedeerd door ofwel de Russische ofwel de Franse marine. De Koude oorlog was nog aanwezig en de Hosanna is wellicht voor een spionageboot aangezien en door een onderzeeboot met een raket getorpedeerd. Dat er onderzeeboten door het Kanaal voeren is bekend en ik heb daar een visserman uit Arnemuiden over gesproken. Die vertelde me dat de Fransen ooit een schip uit Breskens om dezelfde reden hadden laten zinken. In die tijd ging dat allemaal in de doofpot. Misschien is het met de Hosanna ook zo vergaan. Salut Leendert

Als een schip veel ballast heeft, dan is het nog net te doen. Dan moeten de olie- en watertanks wel vol zitten en er geen windkracht 7 of meer staan. We hebben nog Engelsen over de vloer gehad die er een 10 KW zender op wilden zetten voor avonduitzendingen gericht op Engeland. Toen ze aan boord kwamen schrokken ze van het kleine formaat en het gemis aan stabiliteit. Schip gedroeg zich als een drijvende notendop. De Martina was voor de organisatie een noodgreep om uit te kunnen gaan zenden. De bedoeling was om de zomer er mee door te komen en daarna een groter schip aan te schaffen met de verdiende inkomsten. Delmare was veel in de publiciteit en Van Dam realiseerde zich dat je 'het ijzer moet smeden als het vuur heet is'. Beleggers zouden spreken van het 'momentum' pakken. Vergeet niet dat Delmare voor de Martina haar beste schip de Epivan( Scheveningen 54) kwijtraakte door een inbeslagname. Aan boord was al een provisorische studio. (Zie foto's) Dat schip was zoveel beter en sterker dan de Mi Amigo en zelfs de Norderney. Eeuwig zonde dat het misging door te laat het anker ophalen binnen de territoriale wateren. Salut Leendert

Op deze ‘fragmentarische video’ van Rob is het moeilijk gezichten te herkennen die slechts één seconde zichtbaar zijn op bewegend beeld. Herkende Johnny Lewis aka Steven Bishop , Rob Hudson (Ruud Hendriks )en dan houdt het op . De dame in het Caroline Roadshow shirt ‘zou’ Marie Louise kunnen zijn. Volgens mij geen Samantha Dubois. Salut Leendert

Niet privé, maar de zaak wel. Toen het drukken van het Delmare blad startte in Den Haag in de kelder van de moeder van Gerard ging daar kantoormeubilair naar toe en pakken papier. Gerard verhuisde later naar een appartement bij Holland Spoor in Den Haag en zette daar de drukkerij voort. Er ging toen minder papier naar toe. Naar het huis aan de Maalstede in Kapelle ging niet zo veel meer naar toe. Zo heel af toe kwam hij na een bezoek aan zijn moeder in Den Haag nog langs de winkel en werd de auto weer volgeladen. Als ik er een bedrag aan hang, dan zit dat rond de 10.000 gulden. En dat was dus veertig jaar geleden. Reken maar uit, wat het tegenwoordig zou zijn. Kortom, de zeezenders en aanverwante zaken hebben prachtige herinneringen opgeleverd, maar wel tegen een hoge prijs. Bijgaand een paar foto's van het kantoor van de drukkerij in Den Haag en van de tuin in Kapelle met een prachtig uitzicht op de landerijen. Ik vrees dat het land inmiddels wel zal zijn volgebouwd.(Op de foto Gerard van Dam met Alex Olffers) Salut Leendert

Piet, Dus als ik het goed begrijp heb jij voor een 'appel en ei' aan boord gezeten? Salut Leendert Die had niets met de zeezenders te maken, maar hij heeft zowel jou als mij veel centjes gekost. In mijn geval 42.000 euro. Tel daar bij op de donaties voor levensonderhoud aan Delmare voorman Gerard van Dam in Hongarije en een niet terugbetaalde lening voor de start van een toeristenbedrijfje in Senegal dan kom ik uit op gederfde inkomsten van 90.000 euro. Ik zou dat nu heel goed kunnen gebruiken, maar het leven gaat nu eenmaal zoals het gaat. Er zijn mensen die het slechter hebben, dus ik tel mijn zegeningen. Salut Leendert

Ik zou het zelfs nog breder willen trekken. Na 31 augustus 1974 is de betalingstermijn van de zeezenders van dertig dagen vervallen en aangepast naar 'mogelijk'. Als ik voor mezelf spreek dan ben ik voor bijna 60.000 gulden het schip in gegaan door niet ontvangen salarisvergoedingen van Radio Monique, en levering van goederen die ik voorschoot bij Delmare. Het ging om een bevooradingsbootje, platen, en studio apparatuur. Gelukkig leef ik nog en ben ik gezond. Wat wil een mens nog meer? Salut Leendert

Juul, Een mens kan niet alles weten. De foto is genomen in Antwerpen op de Frankrijklei waar Ben Bode woonde. vlnr: Rob Olthof: verkoper van zeezenderherinneringen van SMC. Moet jou wel bekend zijn. Vervolgens Ben Bode. dan Leendert Vingerling (kleinste mannetje valt me nu ineens op) en als laatste in de rij Theo Tromp. Theo ging vaak mee op zeezendertochtjes naar het schip van Caroline en verleende hand-en spandiensten. Theo en Rob waren vrienden. Toen Theo tijdens een boottripje naar Caroline in 1984 aan boord hoorde dat er bijna geen dieselolie meer was en de volgende dag de uitzendingen gestopt zouden worden, betaalde Theo privé voor 1600 liter dieselolie. Daarmee kon het station weer ongeveer drie dagen uitzenden. Het bedrag zou worden terugbetaald door Caroline, maar er werd niet gezegd in welk jaar... Salut Leendert

En zo is er weer een zeezender'icoon' minder. Ik heb Ben vanaf 1978 (Delmare) meegemaakt. We kenden elkaar, maar waren geen vrienden. Heb met Marjo nog een 'blauwe maandag' in zijn studio in Den Haag (PROBE Score) vlak achter het Torentje van de premier iets ingesproken. Was voor een commercial. Geen idee of het ooit is uitgezonden. Hij betaalde wel keurig .Ben had in die tijd nog geen baard.(zie foto) De inbeslagname van 'zijn' zendschip Magda Maria in 1981 heeft een diepe wond bij hem achtergelaten. Ben gaf toe veel maritieme fouten te hebben gemaakt. Hij wilde het schip voor de kust van Scheveningen leggen en de tijden van Veronica en Noordzee weer doen herleven. Hij sloeg het advies om voor de Engelse kust te gaan liggen in de wind. Hij had een aparte manier van schrijven. Vaak met veel hoofdletters, uitroeptekens, woordspelingen en heel veel puntjes.. Alsof hij pauzeerde om een slok Whisky uit het glas te nemen. Het bleek dat 'Johnny Walker' zijn beste vriend was geworden. Hij had veel humor, maar kon ook grof zijn. Ik had wel moeite met zijn onberekenbaarheid. Hij verhuisde naar Antwerpen, deed daar veel productiewerk voor de Vlaamse radiostations en woonde samen met een Roemeense vrouw. De laatste jaren was hij alleen. Heb hem een paar keer bezocht en dan was hij reuze gezellig en bij alle verhalen hing ik aan zijn lippen. Hij foeterde op alles en iedereen. Hij kon uren praten. Het leek wel alsof het nooit goed ging, er waren altijd problemen. En dat wist hij dan in geuren en kleuren te vertellen. Ronan was een' oplichter', Van Dam van Delmare een 'lul', Vuylsteke een 'misdager', De Engelsen waren niet te vertrouwen' und so weiter'. Niemand deugde en snapte de zeezenderwereld op een paar mensen na. Het waren prachtige kleurrijke verhalen. Had er graag nog eentje gehoord...maar het laatste verhaal heeft hij voor zichzelf bewaard. Salut Leendert