Playback, 8 juni 1964

Klassiekers genoeg dit eerste uur. Ik bedoel maar, Chapel of Love, The Girl from Ipanema, wie kent ze niet. Daarom maar eens wat aandacht voor het onbekende. Ann Margret, bijvoorbeeld, bekender als actrice naast Elvis Presley, heeft al een paar keer de Top100 gehaald, maar met dit mooie Sloan/Barri nummer, He's My Man, gaat het niet lukken. Gary Zekley is een producer annex componist die we later leren kennen via The Yellow Balloon, en nummers van Jan & Dean en zelf The Mamas and Papas. Maar ook in 1964 houdt hij zich vooral met vrolijke muziek bezig: voor zangeres Alder Ray schreef hij 'Cause I Love him, en voor The Ragamuffins The Fun We Had. Voor die 'fun' heeft hij goed geluisterd naar Fun Fun Fun van je-weet-wel, want die invloeden zijn overduidelijk aanwezig. Geeft niet, het blijft een zeer plezierig nummer. The Chiffons zijn er ook bij vandaag, net als Rita Pavone, met haar enige Top100 notering in de VS, die dan wel meteen tot de 26e plaats klom!

Wie dierbare herinneringen heeft aan De Trappelzakboogie zal genieten van De Bieteltjes met Yeh Yeh Yeh Gekke Pappie, maar ook voor anderen is er passende muziek. Bijvoorbeeld de eersteling van David Bowie (onder de naam Davie Jones), Liza Jane, (foto). En Gigliola Cinquetti, eerst nog te jong voor de liefde, begint nu heus serieus te denken aan de eerste kus die ze zal geven, Il Primo Bachio Che Daro. Aandacht voor de vocale acrobatiek van Boudewijn de Groot in Strand, de eerste single, natuurlijk van (heel veel!) tekst voorzien door Lennaert Nijgh. De vaderlandse beat-eer wordt hooggehouden door Roek Williams and the Fighting Cats met I Know What I Want, een erg obscuur nummer, maar daarom niet minder vrolijkstemmend. En de Rolling Stones openen het uur met Tell Me.

Frans de Graaff