Jeff Lynne, oud-voorman van The Electric Light Orchestra, heeft een aantal oude hits van de band afgestoft en opnieuw op de plaat gezet. De recencies in de pers waren voor zover ik ze heb meegekregen, unaniem lovend. Omdat ELO één van mijn favoriete bands is en ik toch nog een “platenbon†op zak had, ben ik voor het eerst sinds tijden weer eens een platenwinkel binnengelopen.

Thuisgekomen direct het schijfje maar eens beluisterd. Ik moet toegeven, het klinkt op zich prima. Wat strakker als destijds, waar het vroeger nogal eens neigde naar “overproductieâ€. Over het algemeen wordt Mr. Blue Sky als één van de topnummers gezien, een mening die ik helemaal deel.

Het is ook het openingsnummer van de CD, dus direct genieten! Hoogtepunt vind ik eigenlijk het “outtroâ€. Als het nummer eigenlijk al afgelopen is, nog even lekker dreunen met de bassen en de drums. Heerlijk! Toen ik het nummer voor de eerste keer in de nieuwe versie op de koptelefoon had, verheugde ik me daardus enorm op. En toen het moment daar was, toen….. kwam er helemaal niets! Het blijkt gewoon weggelaten te zijn!! Verdwenen!!

Ik nomineer dit bij deze in de categorie Onbelangrijke Bijzaken direct als de blunder van 2012!!

Persoonlijk vind ik de hele CD één grote fout. Geef mij de originele uitvoeringen maar.

Uiteraard zeer persoonlijk maar voor mij hoeft het ook niet. Het is uiterst zelden dat een nieuwe uitvoering mij beter bevalt (of zelfs maar net zo goed) als het origineel. Daar zijn The Fortunes destijds ook zo de mist mee ingegaan: zielloze, dunne keyboardjes ipv die schitterende oude arrangementen.

Vaak is het een rechtenkwestie, als iemand zijn oude hits opnieuw opneemt en, om het in stijl te houden: dat is iemand's goed recht.

Wat mij qua ELO echt verbaast is dat de reünie destijds zó weinig belangstelling kreeg dat de aangekondigde wereldtour zelfs maar helemaal werd afgeblazen. Opvallend, voor een band die destijds zo succesvol was.