Ik luister altijd naar oude radio opnames op de fiets voor inspiratie. nu heb ik 18 April 1973 opstaan en wel de opnames van de 259.

Het valt mij op dat vooral de stemmen van Lex en Ton nogal dof klinken in vergelijking tot de muziek, maar vooral de commericals en jingles klinken een stuk frisser. Je merkt ook duidelijk wanneer er iets van de Mi Amigo komt zoals de aankondigingen van Wil dat de Norderney is los getrokken of Freek die de groeten doet.

Wel grappig dat van 12 tot 13 de rode en blauwe LP's van de Beatles worden gedraait.

Die dag liep ik mee in de demonstratie en ik weet nog dat veel mensen transistorradio's bij zich hadden. In de straten van Den Haag hoorde ik toen overal tussen 12 en 1 flarden Beatlesmuziek. Heel bijzonder was dat.

Paul

Wat ook grappig was is dat Ronald Plasterk ( PVDA) destijds ook mee demonstreerde vertelde hij me toen hij in RockArt was.

Geef toe is geen antwoord op de opmerkingen van Peter. Ik moet dat nog eens goed afluisteren.

Juul

Ik weet nog dat ik in de demo meeliep met - uiteraard - een transistor radio. Omdat ik om mij heen genoeg kon opvangen van de muziek uitgezonden vanaf de MiAmigo omdat iedereen een radiootje bij zich had, trok ik op een gegeven moment de stoute schoenen aan en haalde de schaal naar 538 en tot mijn niet geringe verbazing hoorde ik dat Veronica net weer terug was op die frequentie.

Allen om me heen die het van mij hoorde hebben staan juichen op straat (zo'n man of 100). De rest van de dag heb ik naast iemand gelopen, ik mijn radio op 538, hij op 229 (?).

Dit is een van die onvergetelijke gebeurtenissen die 18 april 1973 zo'n onuitwisbare indruk hebben gemaakt.

---

Ik weet nog dat ik in de demo meeliep met - uiteraard - een transistor radio. Omdat ik om mij heen genoeg kon opvangen van de muziek uitgezonden vanaf de MiAmigo omdat iedereen een radiootje bij zich had, trok ik op een gegeven moment de stoute schoenen aan en haalde de schaal naar 538 en tot mijn niet geringe verbazing hoorde ik dat Veronica net weer terug was op die frequentie.

Allen om me heen die het van mij hoorde hebben staan juichen op straat (zo'n man of 100). De rest van de dag heb ik naast iemand gelopen, ik mijn radio op 538, hij op 259 (?).

Dit is een van die onvergetelijke gebeurtenissen die 18 april 1973 zo'n onuitwisbare indruk hebben gemaakt.