Alweer vijf jaar geleden. Het voelt alsof het vorige week was. Goed om even aandacht aan Robert Guus Olthof te schenken. In de volksmond 'Ollie' genoemd. Hij zat thuis in een soort keurslijf van zijn ouders en pas rond zijn zestigste ging hij op zichzelf wonen.
De overmatige bezorgdheid van met name zijn moeder heeft hem niet altijd bekoord. Rob had overeenkomsten met de personage
Frank van Putten gespeeld door Wim de Bie.
Rob wilde wel eens iets anders dan thuis zitten en de zeezenders en aanverwante handel waren een goede uitkomst om te ontsnappen aan het regime thuis.
Bijna iedereen in het zeezender wereldje heeft Rob wel gekend. Zowel de medewerkers als de liefhebbers. Hij was 'apart'. Geen doorsnee man. Had soms geen rem op zijn gedragingen, maar dat maakte hem wel kleurrijk. Hij had een onuitputtelijke bron van ideeën om daarmee geld te verdienen. Van posters drukken, tot busreizen met Poolse vrouwen ophalen en dan alleenstaande avonden voor Nederlandse mannen organiseren. Als het maar geld kon opleveren.
Ik ken Rob sinds 1979 en in de tachtiger jaren organiseerden we de bootreizen naar de Ross Revenge en de Communicator.
Het contact is altijd gebleven en we zagen elkaar ook op feestjes. Toen ik naar Frankrijk vertrok, kwam hij me vaak opzoeken.
Het leven gaat door. We gaan allemaal weer verder, maar zo af en toe stilstaan bij een overledene is goed.
Dank Hans, dat je het onder de aandacht brengt.
Salut
Leendert