Jackie Lee, John Tyler, Keith Francis, Kevin Turner, Paul Graham en Simon West. Een heerlijke serie opnames van Caroline uit augustus 87. De c90 cassettes komen uit het archief van Martin van der Ven.

Caroline-19870814-0910-0955-JackieLee

Caroline-19870814-1215-1300-JackieLee

Caroline-19870814-1305-1350-JohnTyler

Caroline-19870814-1435-1520-JohnTyler

Caroline-19870814-2215-2300-KeithFrancis

Caroline-19870815-0015-0100-KeithFrancis

Caroline-19870816-0900-0945-KevinTurner

Caroline-19870816-1005-1150-KevinTurner

Caroline-19870816-1300-1435-PaulGraham

Caroline-19870816-1810-1945-KeithFrancis

Caroline-19870816-2105-2240-SimonWest-FirstShow

Caroline-19870817-1210-1345-JackieLee-KeithFrancis

Caroline-19870817-1740-1915-PaulGraham

Caroline-19870817-2100-2235-SimonWest

Great memories. Brilliant. Thank you very much!

Bedankt voor Jackie Lee.

Robin

Dat wordt een weekje vrij nemen en genieten

Dank Vincent en dank Martin!

Jan-Fré

De zomer van 1987, Martin had zonder twijfel gezien de kwaliteit van de schitterende opnames weer een "opstelling" in Zierikzee gemaakt voor deze serie, Zierikzee waar we vele voetstappen hebben liggen samen met onze Ierse Wolfshonden, maar das een ander verhaal. Het Caroline 558 format optimaforma, wel of niet geliefd bij de Anoraks. Opvallend is dat sinds november 1985, na het verdwijnen van Laser 558, Caroline in de vijver van Laser ging vissen maar ook het Nova format van de Ierse superpiraat had bestudeerd, non stop flow of music,clutterfree en geen links die alleen uit spraak van 1 der deejays bestond, altijd moest er muziek hoorbaar zijn. Het format is door Steve Conway uitstekend uitgelegd in zijn boek over zijn boordperiode op de Ross tussen febr 87 en maart 89.

Het leek in niets meer op Caroline tussen aug83 en oct 85 of sterker nog de 70's Caroline. Ter compensatie van de ontevredenen werd Overdrive, Jamming 319 en later "Caroline 819 rock" als alternatief geboden, ook om aantal minder top 40 georienteerde jocks tevreden te houden, bijv Tom Anderson.

Die zomer besloten wij onze familie in Ramsgate te bezoeken en inmiddels was mij bekend dat de oversteek met de Olau een regelrechte Anorak trip was, u weet wel van Vlissingen naar Sheerness.

Aanboord informeerde ik bij een bemanningslid naar het tijdstip dat de Ross inzicht kwam ter hoogte van the South Falss ergens circa halverwege de oversteek, het bleek circa 15-1530 uur te zijn. In inderdaad daar lag ze in volle glorie toen nog met de 84 meter hoge mast, wat een spectaculair gezicht.

Vele medepassagiers keken ook met belangstelling naar het legendarische zendschip. Maar de nostalgie bleef komen, circa een 3 kwartier later kwam ter hoogte van Margate the Tonque Sand tower te voorschijn, identiek aan the Knock John Tower van Radio Essex in 66/67. De organisatie van Essex had nog een aantal dagen bemanningsleden op de Tonque om Radio Kent op te starten, ging niet door. Opvallend was dat 1 vd poten van het navyfort scheef stond, bij het afzinken niet geheel goed gegaan, later verdween het fort in de golven, met moeite kun je vanaf het strand van Margate met een goede verrekijker nog delen van de poten zien die overeind bleven staan.

Weer circa een uur later kwamen in zicht Shivering Sands van Radio City en Red Sands tower van Radio 390, van rebelse pop tot Mantovani, u weet wel. Ook hier weer vele menen aan dek, de meesten kenden de functie vanuit de 2e wereldoorlog , een enkeling wist de radiokant van deze indrukwekkende stalen constructies hoog boven de zeespiegel. Met een verrekijker kun je iets noordelijker dan weer the Knock John Tower zien.

Hier is het allemaal nog wel even te bekijken

http://www.marinebroadcasters.com/sea%20fort/seafort%20based%20radiostations.htm

Prachtige overtocht, those were the days.

Paul de Haan.

Ter compensatie van de ontevredenen werd Overdrive, Jamming 319 en later "Caroline 819 rock" als alternatief geboden, ook om aantal minder top 40 georienteerde jocks tevreden te houden, bijv Tom Anderson.

Het latere "Caroline 819 rock" kwam er vooral door Peter Moore, die het gehanteerde format op 558, (eigenlijk) maar niets vond.

Zie ook zijn boek "Butterfly Upon The Wheel".

Robin

Het latere "Caroline 819 rock" kwam er vooral door Peter Moore, die het gehanteerde format op 558, (eigenlijk) maar niets vond.

Zie ook zijn boek "Butterfly Upon The Wheel".

Robin

Klopt., op verschillende momenten tussen 83 en 90 moesten er verscheidene mensen in de organisatie tevreden worden gehouden met hun "eigen kindjes".