Klassement

De Hel, wat mij betreft. Maar hier komen we op het kantelpunt tussen radio als economisch 'instrument' (hoge luistercijfers en advertentieinkomsten en de muziek als middel om dit te bereiken) enerzijds en de (volgens sommigen naieve) benadering die uit liefde voor muziek voortkomt anderszijds: een jongen die ooit deejay is geworden omdat hij van muziek houdt en uiteindelijk alles op alles zal zetten om zijn favoriete muziek te laten horen. Al heeft hij met schade en schande geleerd hoe hij zijn 'snoepjes' moet verpakken, Rob Stenders behoort na ruim dertig jaar nog steeds tot de laatste categorie. Mede onder zijn leiding staat momenteel op Radio 2 de muziek weer centraal. Ik loop zelf lang genoeg mee om te weten dat dit over één of twee jaar weer helemaal anders kan zijn. Edwin

Als baas, moest hij b.v. Annette van Trigt een tijdje op non -actief zetten, vanwege gedoe met Joop van der Ende. Bij WABC New York moest de dj een aantal dezelfde platen drie keer of zelfs meer in één show aankondigen. ;-)

En dat is schandalig weinig. Ik heb bij een radiostation gewerkt dat met 1500 platen werkte, elke DJ klaagde over het feit dat ie minstens 3x in de week dezelfde plaat moest aankondigen. Sky heeft dat probleem natuurlijk (nog) niet.

Rob was er naar eigen zeggen inderdaad vroeg bij en heeft echte herinneringen aan de schepen (Noordzee en Veronica). Ik betwijfel of hij dáár al de genialiteit van Goot hoorde of dat dat pas in de tijd van de VOO is geweest. Dat laatste lijkt me waarschijnlijk. Wat dat studentenhuis betreft: daar zal zijn ambivalente smaak zijn ontstaan, die hem later 'te Veronica voor de VARA en te VARA voor Veronica' maakte. Uit zijn kindertijd kende hij al wel Lex en Adje van de ABTT. Toen die in '87 respectievelijk zijn baas en directe collega werden, verwachtte hij toch wel iets van de tegen het anarchisme aanschurkende ABTT-sfeer aan te treffen. Ad had dat wel, heeft veel van Rob's anti-autoritaire houding met hem gemeen volgens mij. Lex had als baas echt een andere rol dan hij als deejay-programmamaker had. Dat heb ik ook van andere Veronicanen uit de jaren tachtig begrepen. Het ging zelfs zo ver dat als Lex zelf een keer een programma deed (een vervangingsbeurtje bij Curry & Van Inkel of zo) hij ineens weer de deejay van de goeie smaak was die hij ook op zee was geweest, ('wat draai je nou, De Zwart? Alessi Brothers, wat is dat voor Hilversum 4-muziek?') terwijl zijn personeel gewoon 'hits moest rammen'. Juist voor Stenders was dat toen moeilijk te verkroppen. Edwin