Klassement

Jos van Vliet bracht zijn jeugd door in Den Haag op de grens met Rijswijk. Al op vroege leeftijd was hij geïnteresseerd in de muziek. Maar hij deed meer want tijdens zijn MULO jaren was hij voorzitter van de fanclub van de Crazy Rockers en vervolgens ook nog eens voorzitter van de Federatie van Nederlandse Fanclubs. Na zijn schooltijd zat hij op kantoor van een apparatenfabriek en werd op 19-jarige leeftijd, in 1966, manager en producer van de Tielman Brothers. Het nummer ‘Little Bird’ werd door hem geproduceerd en behaalde de nummer 4 plaats op de Nederlandse hitparade. Hij woonde toen ook even in Duitsland waar de Tielman Brothers veel optraden. In die periode werd hij ook ziek wat hem bijna fataal werd. Tijdens de herstelperiode werd hij gebeld door Skip Voogd en die vertelde hem over een nieuwe Nederlands zendschip welke naast het Radio Veronica Nederlandstalige uitzendingen zou gaan verzorgen en vroeg of hij er misschien aan mee wilde doen. Jos van Vliet in 2004: “In Hotel Polen, in Amsterdam, wat later afgebrand is, heb ik een stemtest gedaan met ondermeer het inspreken van een commercial voor ‘Pepsi refreshes your taste’ en vervolgens kreeg ik de boodschap je hoort nog van ons.” Rond die tijd diende hij ook eigenlijk in militaire dienst te gaan, maar dat werd het niet, want hij werd wel aangenomen als DJ bij Radio Dolfijn, het station dat werd bedoeld als nieuwe naast Radio Veronica. Jos: “De eerste keer dat we in Engeland aankwamen dacht de douane dat we een bandje waren en dat we in Liverpool wilden gaan optreden. “Heb je geld bij je waar ga je naartoe” vroegen ze – ik vertelde ze dat ik naar New Castle ging - ik heb daar nog iemand waar ik geld van krijg. Na ruim een uur hebben we uiteindelijk toch verteld dat we naar een piratenschip gingen en toen hebben ze nog op een briefje geschreven welke nummers ze wilden horen en wanneer we dat zouden uitzenden.” Bij Radio Dolfijn had hij ondermeer het programma ‘Caroussel’ wat dagelijks van 18.00 tot 19.00 uur met muziek van Nederlandse artiesten werd uitgezonden. Commercials werden in het kleine studiootje gemaakt met hoofdzakelijk Herb Alpert muziek. Jos zat live in het programma toen de mast op 28 februari 1967 in een razende storm afbrak. Jos was station manager en was verantwoordelijk voor de DJs. Onmiddellijk rende hij naar de hutten van de DJ’s en riep: “Look (Boden) ligt nog in bed” en zag dat deze na zijn entree slaperig zat te kijken - hij moest er als de sodemieter uit want men was bang dat de mast door het schip zou slaan. De jonge kapitein Lukehurst had wel zijn papieren maar had nog nooit echt gevaren en was heel nerveus. Hij zei dat men vanuit het hoofdkantoor aangaf dat er vier opties waren waar we heen dienden varen – om 4 uur moesten we weg aldus Lukehurst. Jos: “Tenslotte gingen we naar IJmuiden, wat ik jammer vond, want Spanje was ook een optie en dat zag ik wel zitten.” – Lukehurst ging de rollen verdelen – “ik moest de wacht van 8-12 uur doen” Er diende eerst nog een ton met een kabel eraan gelegd worden i.v.m. de aanduiding van de plaats van het anker en bij het wegvaren werd de kabel kapot gevaren omdat het roer het begaf – Jos: “gelukkig mocht ik na mijn shift nog even in de hut van de captain slapen. De motor werd gestart en we gingen varen met een semi automatisch roer, wat het prompt begaf vanwege de ankerkabel en waardoor het sturen zeer zwaar werd.” Jos heeft dat wel gevoeld – weken lang heeft hij er een behoorlijke spierpijn aan overgehouden. “Ook Dave McKay (David Gilbee), de programmaleider van Britain Radio, was nog aan boord, samen met o.a. de kok Jacques Wells en de machinist”. In Zaandam, waar het schip gerepareerd werd, heeft Dave al de jingles van het nieuwe station Radio 227 ingesproken en gemonteerd. Toen was er al beslist dat Radio Dolfijn Radio 227 zou gaan heten en dat het het eerste Nederlandse popstation zou worden. Tegelijkertijd zou Britain Radio omgedoopt worden in Radio 355. Jos vond het jammer dat ze langs het Veronica schip waren gevaren zonder dat hij het had gezien…hij lag toen net te slapen. Deel van het Radio Dolfijn team 1966 (foto collectie Look Boden) Dat de ontvangstkwaliteit van de zender in het begin nog vrij slecht was, was duidelijk toen zelfs Look zijn ouders bij Jos zijn ouders in Den Haag gingen luisteren. Na zijn periode bij Radio Dolfijn verhuisde Jos van Vliet naar Radio Veronica als nieuwslezer – Jan van Veen was toen stationmanager en Eddy Becker ging van boord – “Jan vroeg of ik omroeper wilde worden – dat was een jongensdroom – en heb dit van mei tot en met oktober 1967 gedaan” Jos is toen weggegaan omdat de deining op het schip veel erger was dan op de Laissez Faire, het schip van Radio Dolfijn. In de tussentijd was hij ook manager geworden van de groep Daddy’s Act waarbij de leadsinger Jo(hn) Kleerenkoper was, later bekend geworden als David Alexandre Winter, welke een gigahit had met ‘Oh lady Mary’. Ook zijn dochter Ophélie is een megaster in Frankrijk. Op een gegeven moment vroeg de platenmaatschappij CNR hem of hij een productie/promotieteam wilde starten. Jos: “Ik was altijd zeeziek, dus ik was blij dat ik van boord kon en me bezig kon gaan houden met artiesten. Ik ben toen publiciteitsmanager geworden bij CNR, waar ondermeer het label Barclay met haar onderlabel Riviera bij uitgebracht werd en ontdekte dat Johnny dezelfde David Alexandre Winter was. Tegelijkertijd draaide hij als DJ ook nog in Tiffany’s. Jos heeft nog wel lang de Veronica Drive-inn shows gedaan (dat betaalde lekker) – bij CNR veel artiesten begeleid zoals de Poppys – Mireille Matthieu – Dalida –– Edwin Hawkin Singers – Heintje – Gert en Hermien – Trio Hellenique – Peter Maffay en is geregeld op stap geweest met Melanie. Annecdote: “Ik diende altijd op te draven als Melanie naar Europa kwam – ik moest haar ophalen met een taxi die dan achter de bus aan reed, want dat vond ze chique. Op een gegeven moment heeft ze tegen mij gezegd: ik heb een leuk cadeau voor je, mocht er ooit een poster van mij in Nederland uitgebracht worden, dan ben jij de rechthebbende daarvan. Enige tijd later loop ik ergens in Hulst in een posterwinkel en zag daar een poster van Melanie van Verkerke – ik heb hem 6 weken later met het contract wat ik met Melanie had, geconfronteerd, waarop mijnheer Verkerke halsoverkop een cheque uitschreef van 2500 gulden – een Godsvermogen voor mij – hij vroeg of dat goed was. Ik ben juichend naar de eerste beste bank gerend en de cheque geïncasseerd. Het was een leuk verjaardagscadeau. Thanks Mel”. Na 5 jaar kreeg Jos ruzie en is vertrokken. Jos werd daarna publiciteitsmanager bij de Spaanse spijkerbroekenfabrikant Lois. Niet veel later verloor zij eerste vrouw aan kanker en bleef achter met zijn dochter Mirna en zoon Rik. Hij had inmiddels een reclamebureau en verkocht dat in 1990 en vertrok naar Curaçao. Daar heeft hij 6 jaar gewoond. De radio kon hem niet loslaten en presenteerde een sportradioprogramma op de zondagochtend. Daarnaast heeft hij de financiële pagina opgezet van de krant Amigu en raakte bevriend met Mark en Eva van der Valk. “Mark vroeg mij de vergaderingen te bezoeken en ik kreeg al snel de bijnaam Jos van der Valk. In een vlaag van verstandsverbijstering kocht ik ook een keer 50.000 meter grond, heb er 59 huizen opgezet en het is een mooie woonwijk geworden: Santa Rosa Resort.” Op een moment vroeg Herman Heinsbroek hem directeur te worden van Arcade. Dat werd een ramp; hij moest dagelijks van Amsterdam naar Nieuwegein rijden…files, koud en het personeel was dramatisch. “Ik was gewend aan een bedrijf met een goede secretaresse, maar hier moest ik zelf mijn koffie gaan halen. Na 3 maanden ben ik ermee gestopt. “Maar daarvoor, één dag voordat ik naar Holland vertrok heb ik Marieke ontmoet. Ze is purser bij KLM, we zijn getrouwd en hebben een prachtige zoon Mees gekregen. Voor haar werk moest ze meerdere talen leren. Toen hebben we eerst 8 maanden in Spanje gewoond en daarna zijn we voor haar Franse taal naar Frankrijk verhuisd. Formeel woonden we nog in Amsterdam, maar na een proeftijd van 6 maanden hebben we besloten vast in Frankrijk te gaan wonen. Ik werd huisman. Eerst hebben we twee jaar een appartement gehuurd en is onze zoon naar Franse school gegaan en toen bij Nice een huis gekocht.” Jos kwam geregeld in Nederland, voor familiebezoek en voor de Stichting Wereldouders, waar hij ambassadeur voor was. Jos had zijn muziekverleden achter zich gelaten en hield tot aan zijn dood alleen nog van de Dancemuziek – want dat vond hij te gek – en had dus ook niets meer met de muziek van Radio Dolfijn. Zijn leven ervoer hij als een jongensverhaal – daar heeft hij veel plezier van gehad. Jos van Vliet werd geboren op 12 maart 1946 in Hilversum en overleed 10 mei 2013 in zijn Franse woonplaats Roquefort Les Pins. Dit was Jos zijn eigen verhaal: in 2004 was hij te gast bij Radio 227 in het programma Laissez Faire met ondergetekende Look Boden.

Vraag een willekeurige Nederlander van boven de vijfenvijftig jaar naar welk radiostation zij/hij luisterde in de eerste helft van de jaren zeventig van de vorige eeuw dan zal Radio Veronica vaak worden genoemd. Het gaat dan om het radiostation dat als zogenaamde zeezender tussen april 1960 en 31 augustus 1974 in de ether is geweest. Een radiostation dat vele moeilijke maar ook mooie periodes heeft beleefd en derhalve zich heeft genesteld in een stuk cultuurgeschiedenis die niet meer is uit te stuffen. Dit betekent dat de medewerkers van het station destijds iets hebben neergezet dat moeilijk is te overtreffen door hun opvolgers of toenmalige concurrenten. Het is als eb en vloed doet met de golven van de zee, zo komt de geschiedenis van Radio Veronica in periodes weer op een felle maar wellustige manier tot ons. Was het bijvoorbeeld in 1994 de dubbelcd met het Grote Bull Verweij interview dat veel aandacht trok in de kranten en ook op radio en televisie, in 2007 was er andermaal optimale publiciteit nadat Auke Kok zijn boek over de geschiedenis van dit Radio Veronica openbaarde. We zijn nu 10 jaar verder en andermaal is er, ondanks dat we inmiddels 43 jaar na de closedown van Radio Veronica als zeezender zijn, een prachtige publicatie verschenen. Samensteller is de in 1947 geboren Hans Becker die in de periode 1970 tot en met 1974 nooit vergat zijn fototoestel mee te nemen als hij weer een bezoekje bracht aan het Veronicagebouw aan de Utrechtseweg in Hilversum. Hans was een van de weinige kenners van de zogenaamde West Coast Pop, dat zeer succesvol was in de late jaren zestig en begin jaren zeventig van de vorige eeuw. Hij werd genodigd door Lex Harding om mee te werken aan een special rond Buffalo Springfield en Crosby Stills Nash and Young. Van het een kwam het ander want vervolgens vroeg Lex hem mee te gaan werken aan het Popjournaal, een onderdeel van de Lexjo. Hij klikte en klikte en telkens als hij dacht iets van belang te kunnen vastleggen gebeurde het. Er werd een foto gemaakt waarbij dient te worden gemeld dat hij het liefst in zwart-wit fotografeerde. Duizenden foto’s werden er op die manier gemaakt, waarvan een aantal verscheen in het door Radio Veronica uitgegeven blad ‘192’, dat later werd herdoopt tot het Veronicablad. Decennia later is er nu het prachtige fotoboek ‘Radio Veronica Memories. Hoe de wal het schip keerde. Beelden uit de turbulente jaren 1970-1974’. Gelukkig heeft de samensteller Hans Becker een eerdere gedachte, zijn hele collectie foto’s gemaakt bij Radio Veronica bij grof vuil te zetten, verbannen en kan nu iedereen die destijds aanhanger was van het station niet alleen een stuk cultuurgeschiedenis in beeld en verhaal tot zich nemen maar ook waarnemen wat voor een warme familieband er binnen de enige echte Radio Veronica in die jaren ontstond. Eerder was er al de mogelijkheid tijdens een Veronica reunië, op een tentoonstelling in het Rock Art Museum Hoek van Holland in 2009 en sinds vorig jaar in het zeezendermuseum in Nijkerk, een deel van het fantastische fotowerk van Hans Becker te zien. Edoch via deze publicatie van Aldus Book Compagnie uit Almere kan er voor vele anderen een wereld in beeld opengaan. Of het nu de deejays of technici van het station waren, de techniek tot in detail, of het boordgebeuren, alles komt aan bod in deze publicatie. Becker is kwiek genoeg geweest om bij tal van andere activiteiten aanwezig te zijn. Wie herinnert zich nog de stranding van de Norderney, het zendschip van Veronica, op het strand van Scheveningen, begin april 1973? Het wordt uitgebreid in beeld gebracht evenals de demonstratie in Den Haag, een tweetal weken later toen we allemaal het motto ’18 april we kunnen het toch proberen?’ in gedachten en gedrag hadden. Maar het scherpe oog bracht ook fotografische resultaten van het CBS Festival dat vele, voornamelijk Amerikaanse artiesten. in samenwerking met Radio Veronica, naar Scheveningen bracht. De Veronica Flight Inn naar New York is vastgelegd en tal van andere gebeurtenissen. Bij het zien van al deze mooie herinneringen kan ik niet anders zeggen dan elke 55 plusser aan te raden snel naar de boekhandel te gaan om haar/zijn exemplaar tot zich te nemen en vooral ook de kinderen en kleinkinderen te laten zien en te vertellen over de tijd dat radio nog echte radio was. Radio Veronica Memories - Hoe de wal het schip keerde. Beelden uit de turbulente jaren 1970-1974 Samensteller: Hans Becker Vormgeving: Edwin Noordanus Uitgeverij: Aldus Boek Compagnie Almere Paperback 136 blz. 210 x 297 mm ISBN 978 94 92819 01 7 € 24,99 Hans Knot, 5 november 2017

Mooi geschreven door Look. Inmiddels hangt er in het museum in Nijkerk een mooie foto van Jos. Dit is ook nog info die Jos speciaal voor onze website schreef. http://www.norderney192.nl/herinneringen_josvanvliet.html

KRO-R3-19891015-1500-1600-JeanneKooijmans-Hitweek

KRO-R3-19870906-1500-1600-TomBlomberg-TijdVoorToen