De volgende LP uit de verzameling van Piet Treffers.

De Laser 558 Story. Verteld door Charlie Wolf.

The Laser 558 Story

14 april 20178 jr. bewerkt door Alex

oo is die ook op lp verschenen, dacht alleen cd die heb ik hier ook.

 

 

4 uur geleden zei Alex:

De volgende LP uit de verzameling van Piet Treffers.

De Laser 558 Story. Verteld door Charlie Wolf.

 

Producer Ray Anderson schreef op de achterzijde van deze LP een commentaar . Volgens hem stond de tijd stil op de Britse radio en heeft Laser 558 velen weer het nodige plezier gegeven om te gaan luisteren.

 

De Amerikaanse aanpak was doelgerichter en beter dan de Engelse en Laser 558 wist daardoor tien miljoen luisteraars  aan zich te binden. Volgens Ray Anderson vond Laser 558 'het radiowiel' uit.

 

Ik heb zijn commentaar natuurlijk in mijn eigen woorden weergegeven. De strekking is dat Laser het lichtend voorbeeld was voor de Britse radiostations met uitstekende programma's gepresenteerd door geweldige discjockey's.

 

Helaas kan ik Ray's woorden niet onderschrijven. 

 

Het station was in mijn optiek niet meer dan een veredeld 'Muziek terwijl u werkt' of 'Arbeidsvitaminen'. Veel non stop en discjockey's met de persoonlijkheid van een weekdier. Niets persoonlijks. Alleen maar 'oneliners' op lezen.

Hoe kon een discjockey zich nu binden aan zijn luisteraars als hij niet meer dan een minuut mag praten na drie platen?(Laser 558, where you are never more than a minute away from music)

 

Ben vaak aan boord geweest en uit de kaartenbak in de studio kwamen de voorgeschreven teksten die ze oplazen. Is dat nu vernieuwend? Zie foto met Erin Kelly. Toen 24 jaar, nu getrouwd met een bankier, en heeft twee zonen. Schrijft fiction boeken en doet voice -overs.

 

Ik vond het station onpersoonlijk klinken, te voorgeproduceerd en helemaal niet zo vernieuwend. Was de Engelse radio dan zo slecht, of was Laser 558  daadwerkelijk zo goed?  

 

Het antwoord is eenvoudig: De Engelse radio had de beperking (needletime) dat er maar 9 uur uur popmuziek per dag mocht worden uitgezonden. De rest moest 'anders' zijn, dus gesproken woord , interviews etc. Laser 558  had deze beperkende voorwaarde niet en door bijna non-stop te draaien kon het een groot publiek aan zich binden. Dat was nieuw voor Engeland.

 

In het land der blinden, is éénoog koning. Daarom werd Laser een succes in Engeland. Maar was het daarmee ook een goed radiostation?

 

Salut

Leendert

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Helemaal mee eens Leendert. Persoonlijk heb ik nooit iets met Laser gehad, op het schip na.

Op ‎14‎-‎4‎-‎2017 om 22:52 zei Leendert Vingerling:

Hoe kon een discjockey zich nu binden aan zijn luisteraars als hij niet meer dan een minuut mag praten na drie platen?(Laser 558, where you are never more than a minute away from music)

 

Het kan (kon) nog erger hoor, bij de Voice of Peace was er een periode dat er maar 10 seconden gesproken mocht worden.

 

Op ‎14‎-‎4‎-‎2017 om 22:52 zei Leendert Vingerling:

Daarom werd Laser een succes in Engeland. Maar was het daarmee ook een goed radiostation?

 

Laser 558 was een redelijk goed radiostation, met ook redelijk veel luisteraars, maar dat kwam ook omdat er weinig concurrentie was  (BBC Radio One die last had van de needletime, Caroline met een heel ander format in 1984, wat lokale radiostations in de grote steden en tijdens de avond/nacht Radio Luxembourg.

Een vrij beperkte radiomarkt dus.

 

Op ‎14‎-‎4‎-‎2017 om 22:52 zei Leendert Vingerling:

Veel non stop en discjockey's met de persoonlijkheid van een weekdier.

 

Als je wat langer afstemde op de 558 kHz, kon je toch wel iets van een persoonlijkheid ontdekken, bij dj's als Charlie Wolf,Tommy Rivers en Jessie Brandon.

 

Ook een pluspunt vond ik 1985 de Laserettes ( Liz West, Chris Carson en Erin Kelly) aangename stemmen om naar te luisteren en ze hadden alle drie toch (ook) wel iets van een persoonlijkheid, alleen moest je er (dus) wel wat langer voor luisteren, om die een beetje te ontdekken.

 

Minpunt van Laser 558 (vooral in het begin) de beperkte playlist.

 

Naar het einde toe kregen we nog een hele lichting nieuwe dj's (Jeff Davis, Jay Mack, Chuck Cannon en John Leeds, vond ze allemaal professioneel klinken, helaas was het radiostation toen al meer uit de lucht dan in de lucht.

 

 

Robin

16 april 20178 jr. bewerkt door Robin Westhof

Toen Caroline begon in 1964 werd het ook vrij snel populair omdat ze de gehele dag muziek speelden in tegenstelling met de BBC.