Klassement

Het is toch een hele belevenis om de columns een tijdje te besteden aan datgene in mijn geboorte jaar zoal was te beleven en wel heel gericht op de maanden september tot en met december, waarin ik het levenslicht al bevatte. Niet dat ik daadwerkelijk al iets van alles meemaakte maar toch een heerlijkheid om erachter te komen wat er in die periode zoal speelde. Tweelingbroer Egbert en ikzelf kwamen ter wereld als 5 en 6de kind van Rie en Jelle Knot en wel in het Rooms Katholieke Ziekenhuis aan de Verlengde Hereweg 92 in Groningen. Het was nog de tijd dat vooral de nonnen de verzorgende factor waren en met grote kappen rondliepen en jonge moeders ondersteunden na de geboorte van hun kind en er voor zorgden dat de nieuwgeborenen gedurende de eerste levensdagen optimaal werden vertroeteld, zodat moeder de nodige rust kon krijgen. Uiteraard kon niemand van de familieleden bedenken dat in de kelder van het ziekenhuis, onder de afdeling G2, twintig jaar later ik mijn eerste stappen maakte binnen het radiogebeuren. Een simpele studio met een oude mengversterker en nog oudere microfoon. Een kleine recorder en twee draaitafels waren genoeg om via lijn 4 de zieken per week met enige uren te verpozen met vooral verzoekplaten, die deels ook religieus getint waren. Gelukkig hadden de zusters, die eerder actief waren met radio, de nodige platen van dat soort achtergelaten. Vele jaren zou ik actief blijven en zou de ziekenomroep vanaf 1973 een zeer professionele status krijgen waarbij de nodige talenten de kans kregen een stap verder te maken. Groot voorbeeld is daarvan Rob van Dam, die als Marc Jacobs eerst grote successen behaalde om vervolgens onder eigen naam zijn mooie loopbaan te vervolgen. Maar goed terug naar 1949. In de maand september ontving een radio zendamateur uit Helmond een bericht van een collega zendamateur uit België waarin deze meldde dat in Lokeren er een kind van drie dagen jong was dat in grote nood verkeerde door een scheurende buikvlies. Er werd aan toegevoegd dat de plaatselijke arts zelf verder niets kon doen maar dat hij had gehoord dat er in Utrecht een professor was die via een operatieve ingreep de reddende factor kon zijn. Maar helaas was er in België niet bekend om welke professor dit ging evenals dat zijn adresgegevens ontbraken. Gevraagd werd contact op te nemen met zendamateurs in de regio Utrecht, die wel achter de informatie konden proberen te komen. De zendamateur in Helmond kwam meteen in actie en het lukte hem om binnen een paar minuten contact te krijgen met een zendamateur uit Utrecht die beloofde op zoek te gaan naar de gegevens. Maar vrijwel tegelijkertijd kreeg de man uit Helmond, via een vertegenwoordiger van het plaatselijke ziekenhuis, al de gewenste informatie. Maar ook de collega in Utrecht wist snel info te verkrijgen en na een paar minuten kwam hij terug in de ether met een verlossend bericht. De kleine baby kon met spoed van de universiteitskliniek van Professor dr. Nubeer worden gebracht en daar werd, in samenwerking met dr. Klinkenbergh van het Sint Antoniusziekenhuis uit Utrecht, de operatie uitgevoerd. En dus werd dezelfde avond nog de baby vanuit België naar Utrecht vervoerd. En eind september werden de zendamateurs met een verblijdende bericht verrast en wel dat, mede dankzij hun snelle acties, de operatie was geslaagd en dat het patiëntje vrijwel geheel hersteld naar de ouders in Lokeren was teruggekeerd. Ook in 1949 bleek dus al dat deze vorm van communicatie tot een mooi vervolg kon leiden. Wat betreft het volgende bericht weet ik, 75 jaar later, niet of we dit serieus dienen te nemen maar het heeft wel te maken met een vorm van communicatie. Want dankzij een voor die tijd nieuwe uitvinding in Amerika was het voor baby’s automatisch mogelijk hun ouders te waarschuwen, wanneer zij een schone luier nodig hadden. Ja zelfs de melk opzetten, als zij midden in de nacht van honger en dorst gingen schreeuwen, was mogelijk. In een destijds nieuw soort luier waren twee thermosplaatjes aangebracht, die uiterst gevoelig waren voor verandering in vochtigheidsgraad en wanneer deze intrad een neonlicht boven de wieg aan het branden bracht. Wanneer de baby van honger ging schreeuwen, werd het geluid in een microfoon opgevangen, die contact maakte en een elektrische spoel aan het gloeien bracht, waardoor een flesje melk gewarmd werd. Wanneer de melk de vereiste temperatuur begon te bereiken, ging een wekker af, waarvan het geluid na korte tijd door een microfoon versterkt werd. Deze uitvindingen werden destijds gedaan in een laboratorium te Washington, waar verschillende jonge vaders werkten, die de lasten van het ouderschap trachtten te verlichten. Over veertien dagen andermaal een aflevering van de serie columns over 1949. Hans Knot, 13 april 2024 Afbeelding R.K. Ziekenhuis Groningen

Aan het begin van deze maand maart 2024 kwam het besef dat later dit jaar ik de gezegende leeftijd van 75 jaar zal bereiken. Tenminste als alles verloopt zoals we wensen. Maar ik besefte mij ook dat ik al 55 jaar lang artikelen en boeken schrijf vol herinneringen aan mijn zeer rijke leven. Het is tot nu toe een zeer blij leven geweest vol met heerlijke ontmoetingen, vooral op het gebied van radio. De allereerste persoon die ik tegen kwam was broer Egbert Jozef in de buik van onze moeder. Hij zag van ons tweeën als eerste het levenslicht. Het beleven van al die ontmoetingen en festiviteiten was natuurlijk ook aan tal van andere mensen te danken maar voor mij was het vooral een kwestie van talloze herhalingen van fijne momenten. Ik vroeg mij af of de gemiddelde lezer van mijn columns, die ook al jaren op een aantal forums worden gepubliceerd, wel eens heeft nagedacht was er te melden was op de dag dat men ter wereld kwam. Samen met mijn oudere broer Jelle ging ik in het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw een flink aantal malen naar het archief van het Nieuwsblad van het Noorden. Het doel van die bezoeken was onze honger naar verslaggeving over de diverse Europese- als ook Wereldkampioenschappen schaatsen die in de loop van de decennia waren verrezen. De successen van de Nederlandse deelnemers waren deels bekend als het ging om de jaren vijftig en zestig maar onze wens was zoveel mogelijk complete uitslagen te vinden. Harry Hesseling, destijds sportverslaggever bij de krant en later hoofd van de sportredactie, regelde dat we het archief konden bezoeken. Nee er was geen kopieermachine en het werk diende vooral handmatig te gebeuren. Vaag herinner ik mij dat we ook wel eens een op batterij draaiende cassetterecorder meenamen om de gevonden uitslagen in te lezen om later te kunnen uittypen. De kranten waren ruim een halve eeuw geleden terug te vinden in zogenaamde leggers waarin kranten van een aantal weken tezamen gebundeld waren. Zwaar van gewicht en doorzoeken was eveneens van die gradatie. Achteraf was het zeer dankbaar daar we veel hebben gevonden, dat nu via internet via andere bronnen binnen een paar minuten bij elkaar kan worden geraapt. Terug gaand naar het begin van deze column was het een van die zaterdagen dat ik het niet kon laten de legger te zoeken waarin mijn geboortedag, 2 september 1949, was terug te vinden. Op een notitieblok noteerde ik destijds slechts een aantal onderwerpen dat mij opviel. Uiteraard niet wetend dat vele decennia later een dergelijke editie van het Nieuwsblad van het Noorden digitaal was te verkrijgen. Wat gebeurde zoal op die 2de september 1949, terwijl ik samen met mijn tweelingbroer Egbert, voor het eerst het levenslicht zag na de geboorte uit Anna Frederika Wilhelmina Knot-Vogt? Ik was destijds natuurlijk nieuwsgierig onder welke omstandigheden ik was geboren als dit buiten het Rooms Katholieke Ziekenhuis aan de Verlengde Hereweg 92 was gebeurd. Welaan het was volop zomer met temperaturen die in Nederland opliepen tot 28 graden Celsius. Dit alles zonder een drup regen hoewel voor de daarop volgende dagen wel neerslag diende te worden verwacht, komende uit de richting van Engeland. In de vroege ochtend was al iets merkbaar want in Eelde vernam men dat in de verte er sprake kon zijn van een lichte vorm van onweer. Rekening diende te worden gehouden, volgens de voorspellers van het KNMI, dat er een koelere en noordwestelijke droge stroming in aantocht was, waarbij een kleine kans op een buitje mogelijk was. Wel die druppels heb ik zeker ontvangen toen Egbert en ik beiden het Heilige Doopsel ontvingen van pastoor Schoenmaker van de Sint Franciscuskerk in Groningen. Maar er gebeurde natuurlijk meer dan de geboorte van de tweeling Knot. Zo besloot de juridische commissie van de Europese Consultatieve Assemblee met 13 tegen 7 stemmen een internationaal hof voor de mensenrechten op te richten ter waarborging van de fundamentele menselijke rechten in Europa. Sir David Maxwell—Fyfè, de voorzitter van deze commissie, stelde dat het besluit na een langdurige zitting door de leden van de Assemblee was genomen. Wel was er enige vorm van verzet tegen het nieuwe internationale lichaam gekomen van de zijde van die leden die meenden dat de nationale gerechtshoven in elke staat afzonderlijk dienden toe te zien op dé naleving van het handvest der menselijke rechten. Het nieuwe hoge hof zou zich bezig gaan houden met zaken, die aan haar werden en worden voorgelegd door een commissie van onderzoek, die op dezelfde dag in leven werd geroepen. Beide lichamen vormden vanaf dat moment het instrument, dat de Raad van Europa ter beschikking stond bij het toezien op de naleving van een uit 12 punten bestaande wet der mensenrechten. Uiteraard dient duidelijk te zijn dat in de daarop volgende driekwart eeuw er vele andere belangrijke punten in de wetsherzieningen zijn verschenen. En zowaar in de krant van 2 september 1949 was daar dan ook een bericht terug te vinden met betrekking tot de door mij zo geliefde vormen van communicatie in heden en verleden. Het bleek namelijk dat er een stagnatie in Nederland was in het telegraafverkeer, mede door veel te hoge personeelskosten. En binnen de Rijksdienst werd besloten een onderzoek in te stellen op welke manieren de kosten in de toenmalige toekomst gedrukt konden worden. Op grond van het onderzoek werd besloten het telegraafverkeer in de daarop volgende jaren zoveel mogelijk te automatiseren. In Amsterdam als eerste plaats gevolgd door eventueel Den Haag, Rotterdam, Zwolle en Den Bosch zouden proeven worden genomen met zogenaamde telegraaf-automatische centrales. Op die bewuste vrijdag 2 september was er nog niet genomen maar in eerste instantie werd er gedacht aan een maximum van vijf. Bij de invoering van deze automatisering ging het morse-stelsel uit het Nederlandse telegraafverkeer verdwijnen. De morsetoestellen werden vervangen door de voor die tijd moderne verschrijvers ofwel de zogenaamde teletypetoestellen. Het belang van het besluit tot automatisering werd duidelijk, wanneer men weet, hoe men tot op dat moment door het gebruik van de telegraaftoestellen was gedwongen te werken. Voor het bedienen van die toestellen waren allereerst speciaal opgeleide ambtenaren nodig, zowel voor het verzenden als voor het in ontvangst nemen van telegrammen. Meestal was bovendien nog handkracht nodig, daar op de zogenaamde concentratieposten de doorverbindingen tot stand werden gebracht. Deze handelingen zouden dus in de toenmalige toekomst praktisch overbodig worden. Als voorbeeld werd gesteld dat een P.T.T. ambtenaar in bijvoorbeeld Den Haag over een paar jaar slechts een enkele handeling diende te plegen om via een teletype-toestel en het intoetsten van het nummer van een telegraafkantoor elders in het land de verbinding kon maken. Een automatisch antwoord zou gaan volgen waarin vermeld werd dat men gereed was om de inhoud van een telegram te ontvangen. Als alles was doorgegeven werd van beide kanten bevestigd dat de informatie was verwerkt. Was er in een bepaald kantoor geen ruimte voor ontvangst gezien te druk telegraafverkeer, dan werd het bericht automatisch ontvangen bij een kantoor in redelijke omgeving om later automatisch te worden doorgestuurd. Deze automatisering drukte niet alleen de personeelskosten, maar ook werd het mogelijk het telegramtarief te verlagen. De levering van de benodigde automaten werd opgedragen aan een buitenlandse maatschappij, die verantwoordelijk werd gesteld voor de bouw volgens aanwijzingen die vanuit het Staatsbedrijf van de P.T.T. werden aangedragen. En volgens de informatie door die dienst verstrekt zou de levertijd van de machines vier tot vijf jaren duren, waaraan toegevoegd werd dat Nederland het enige land zou zijn dat in eerste instantie over zou stappen op dit systeem van telegrafie. Men hoopte dat in 1954 het eerste apparaat was geleverd want in Nederland werd dan het ‘Comité Consultatif International Telegraphie’ verwacht en dat betekende dat alle kopstukken uit de wereld van de Telegrafie naar ons land zouden komen. Waarachtig een goede reden om te kunnen pronken met de nieuwe constructie. Wordt vervolgd op zaterdag 13 april 2024. Hans Knot, 30 maart 2024

Volgens het jaarverslag van 2023 heeft DPG Media een omzet van 1,791 miljard euro gerapporteerd, een lichte daling van 2% vergeleken met het voorgaande jaar. De EBITDA(1) bedroeg 360 miljoen euro en het nettoresultaat was met 197 miljoen euro nagenoeg gelijk aan het jaar ervoor. Erik Roddenhof, CEO van DPG Media, benadrukt het stabiele karakter van het afgelopen jaar, waarin digitale inkomsten bij de nieuwsmedia groeiden en sterke resultaten werden behaald bij online services en radio. Toch waren er uitdagingen, vooral door stijgende personeelskosten en papierprijzen bij nieuwsmedia en tijdschriften. De digitalisering in de publishingsector zet zich voort, met een groei van 10% in het aantal digitale abonnementen. Hoewel de totale omzet uit publishingactiviteiten stabiel bleef, groeide het aantal betalende abonnees en de omzet in nieuwsmedia, terwijl dit patroon nog niet zichtbaar was bij tijdschriften. Radio en televisie behaalden goede marktaandelen in Vlaanderen en Nederland, met een groeiend aantal actieve gebruikers van streamingdienst VTM GO. In Nederland werd de nieuwe radiozender JOE gelanceerd, die met een marktaandeel van 5% een veelbelovende start maakt. DPG Media rapporteert ook over haar ESG-beleid (2), met een focus op onder andere ecologische verantwoordelijkheid, diversiteit op de werkvloer en verantwoord datagebruik. De CO2-uitstoot van DPG Media is met 11% gedaald ten opzichte van het voorgaande jaar, dankzij maatregelen in de eigen organisatie en distributieketen. Vooruitkijkend naar 2024 verwacht DPG Media een kleine omzetgroei, met verdere digitalisering als belangrijke focus. De impact van inflatie en kostenstijgingen zal echter merkbaar zijn, onder andere door cao-akkoorden en distributiekosten. Klik hier voor het volledige jaarverslag van DPG Media. 1. EBITDA staat voor Earnings Before Interest, Taxes, Depreciation and Amortization en is een maatstaf voor de brutowinst van een bedrijf, zonder aftrek van de in de definitie genoemde kosten. 2. ESG staat voor Environment, Social en Governance. De betekenis van ESG verwijst dus naar milieu-, sociale en bestuurlijke factoren die de prestaties van je onderneming kunnen beïnvloeden.

De digitale wereld evolueert in sneltempo en biedt een scala aan mogelijkheden. Echter, niet iedereen vindt moeiteloos zijn weg in deze digitale omgeving. Om die reden slaan VRT en Telenet de handen ineen en lanceren ze samen de Digitale Duik. Het doel? Zorgen dat iedereen kan profiteren van de digitale vooruitgang. Van maandag 15 april tot en met zaterdag 1 juni zal de Digitale Duik vier dagen per week neerstrijken in verschillende steden in Vlaanderen, in totaal zeven locaties. Hier worden vragen beantwoord over technologische veranderingen en nieuwe tools tijdens workshops en sessies, georganiseerd door VRT en Telenet. Samen streven naar digitale inclusie Na eerdere initiatieven, zoals de Radio2 digitour, waarbij zo'n 300.000 Vlamingen werden geholpen om zich thuis te voelen in de digitale wereld, is de Digitale Duik een volgende stap. Uit onderzoek blijkt dat er nog steeds een digitale kloof bestaat op het gebied van toegang, vaardigheden en attitudes. Een groeiende groep, vooral onder jongeren, mist het vertrouwen om de digitale sprong te wagen. Ook geeft de helft van de Vlamingen aan dat de digitale ontwikkelingen te snel gaan (bron: Digimeter). Frederik Delaplace, CEO van VRT, benadrukt het belang van digitale inclusie: "Digitale inclusie is een grote uitdaging voor onze publieke opdracht, zeker nu niet alleen steeds meer mediaconsumptie, maar ook andere diensten richting digitale platformen verhuizen. Met de Digitale Duik, een samenwerking tussen VRT en Telenet, zetten we concrete stappen om te zorgen dat niemand achterblijft in het digitale tijdperk." John Porter, CEO van Telenet, voegt hieraan toe: "Met Telenet willen we iedereen helpen om voorop te blijven in het digitale tijdperk. We zijn blij dat we die ambitie samen met VRT verder kunnen waarmaken tijdens de Digitale Duik. Met deze samenwerking geven we niet alleen digistarters een duwtje in de rug, maar helpen we iedereen het potentieel van de digitale wereld verder te ontdekken. Ik ben fier op onze Telenet-experten die zich tijdens inspiratiesessies en adviesgesprekken zeven weken lang extra inzetten om iedereen mee op de digitale sneltrein te krijgen." Ontdekken en leren Gedurende zeven weken zal de Digitale Duik door het hele land reizen. Tijdens evenementen in Mechelen, Hasselt, Oostende, Brussel, Leuven, Brugge en Antwerpen zullen experts van Telenet vragen beantwoorden en advies geven over verschillende digitale onderwerpen. Bart Verbeeck, Kim Debrie en Sali Haidara zullen onder andere workshops verzorgen over thema's als phishing, digitaal welzijn, en kunstmatige intelligentie. Naast de Digitale Duik zullen ook Radio2, MNM, VRT 1 en Radio 1 deelnemen aan de digitale inclusie-initiatieven. Digitale inclusie in de media Radio2 zal tijdens de week van 22 april luisteraars aanmoedigen om digihelper te worden, terwijl MNM wekelijks speciale sessies zal organiseren rond jongeren en digitale inclusie. Ook VRT 1 zal in het programma Iedereen beroemd aandacht besteden aan digitale vaardigheden. Meer informatie over de Digitale Duik is te vinden op www.digitaleduik.be, en voor meer over digitale inclusie blijf op de hoogte via VRT MAX.

De recente editie van De Zwaarste Lijst bevestigt opnieuw de dominante positie van Metallica. Voor de 8e keer in de geschiedenis van de lijst, voert het iconische nummer 'Master of Puppets' de ranglijst aan. Maar ook voor Belgische bands is deze editie een triomf. De luisteraars van Studio Brussel verkozen Amenra's 'A Solitary Reign' als runner-up en STAKE vervolledigt de top 3 met 'The Sea is Dying'. De jaarlijkse afspraak met de 66 zwaarste gitaren werd dit jaar gepresenteerd door Thomas Michiels, bijgestaan door Ann Lemmens. Belgen domineren De Zwaarste Lijst In de top vijf van de lijst staan enkel Belgische bands naast Metallica. Amenra, STAKE, Brutus en Channel Zero nemen deze ereplaatsen in. Vooral Channel Zero, Amenra en Brutus vallen op met elk drie nummers in de lijst. Belgische bands zijn goed vertegenwoordigd in De Zwaarste Lijst, met 15 van de 66 platen, wat neerkomt op 22% van het totaal. De hoogst genoteerde Belgische nieuwkomer is Moments met hun nummer 'Safe & Sound'. Deze Limburgse hardcore- en metalband wil met hun laatste album 'Tidel Waves' bewustwording creëren rond onderwerpen zoals geestelijke gezondheid, mensenrechten en klimaatverandering. STAKE, een Belgische metalband, viert hun twintigjarig bestaan en dat werd opgemerkt door de stemmers. 'The Sea is Dying' steeg van plaats 7 naar plaats 3. Records en opvallende verschijningen Tool neemt de leiding als de band met de meeste nummers in De Zwaarste Lijst, met 6 noteringen, inclusief het epische nummer 'Pneuma', dat bijna 12 minuten duurt en daarmee het langste nummer in de lijst is. Parkway Drive maakt de sterkste sprong voorwaarts met het nummer 'Crushed', dat 27 plaatsen stijgt, terwijl Rammstein 19 plaatsen verliest met 'Du Hast'. Een opvallende verschijning in de lijst is Lorna Shore, een Amerikaanse deathcoreband die opmerkelijk goed presteert na hun optreden op Graspop Metal Meeting. Ze komen binnen als de op één na hoogste nieuwkomer met het nummer 'Welcome Back, O' Sleeping Dreamer' uit oktober 2022. In contrast hiermee brengt nieuwkomer Electric Callboy een vleugje vrolijkheid met hun nummer 'Pump it', wat aantoont dat de wereld van zware gitaren niet alleen maar zwart en donker is. De Top 10 van De Zwaarste Lijst 'Master of Puppets' - Metallica 'A Solitary Reign' - Amenra 'The Sea is Dying' - STAKE 'All Along' - Brutus 'Black Fuel' - Channel Zero 'Schism' - Tool 'Chop Suey!' - System of a Down 'The Fall of Consciousness' - Psychonaut 'Fear of the Dark' - Iron Maiden 'One' - Metallica De volledige lijst is te herbeluisteren via het Studio Brussel-kanaal op VRT MAX.