Rond die tijd had ik al wat jaren de zeevisserij verlaten. Daarna 1,5 jaar bij de RMT Ferries gewerkt tot de regering besloot te stoppen.
Daarna zocht men een oplossing voor de werknemers .....
Kwam prive Hollyman-Sally (later werd dit Hoverspeed) voor de lijn Oostende-Dover en Ramsgate. in samenwerking was er een Sally passagiersschip.
Als de fast ferries niet konden varen wegens storm konden passagiers auto's mee als er nog plaats was met de grote passagiersboor.
ik werkte voor Hollyman op land of reserve inspringer voor aan boord. ik was ook ingeschreven als reserve bootsman op de Engelse Ferrie , voor in te springen bij ziekte of verlof van de bootsmannen, Er was een Belgische ploeg matrozen aan boord en het restaurant aan boord personeel. Rest waren Engelsen. Een job die bij mij paste, de walploeg en inspringen voor dagreisjes op zee of bij de grote ferrieboot 5 dagen aan boord , maar dan 5 dagen thuis en hopelijk dan weer aan wal werkend voor een lange tijd.
Geen 5 7 8 10 dagen meer weg van thuis met de zeevisserij
24 op 24 uur standby om te werken
Het is een keuze die je maakt van veel en hard werken en dan geld verdienen, je eigen baas zijn tot een gewoon loon opeens zonder dat er zeg maar wat bij was .
Ik vond het welletjes vanaf 15,5 op zee te varen als kind van vissers families, voorbij mijn 40 jaar werd ik ook ongeruster bij stormen en begon het soms echt tegen te steken.
Maar je bent thuis bij de vrouw enz...en weg van zware stormen en de vele kopbrekens als schipper.
Maar ik dwaal teveel af
Op de Sally passagiersboot stond dag en nacht Radio 10 Gold aan
Als ik soms eens de wacht had op de brug bij de Ierse kapitein of Engelse luitenants wisten die opeens dar ik een radiohobby had
Opeens mocht ik vertaler gaan spelen wat ik na korte tijd vervelend vond. De vertaling werd dus ingekort
De kapitein vertelde me toen we eens stil lagen in de haven, JP kijk eens om je heen.. als de schepen die je ziet en kijk eens in mijn verrekijker als je kan naar de lichtjes in de bruggen , allen luisteren ze nu naar Radio 10 Gold. ik heb net gebeld met collega's over de storm en over de muziek.
Ik hoorde hem nooit vloeken...nu opeens wel hard en hij vervloekte de Engelse radio
Het was crab, veel gezever, gepraat, waardeloos en hij begreep niet hoe het zover kon komen in de UK
Waarom hebben wij niet zoiets in de UK? Hij begreep het niet
Hij vertelde me toen dat in de UK bij zijn familie en vrienden veel werd geluisterd
Zelf was ik eerst wat verbaasd dat te horen
Toen besefte ik dat ik teveel gewoon was geworden, ik luisterde naar diverse radio stations (als ik kon en tijd had)
Het station beluisterde men alleen voor de muziek
Van de DJs hun Nederlands begrepen ze niets, vonden ze wel gezellig. Men vond het zo jammer dat er niet in het Engels werd uitgezonden voor wat uren
En inderdaad 40-50ers die luisterden maar ook 30ers
Als je nadenkt dat een radio land als de UK naar een Nederlands station luisterden , vond ik het toch wat verbazend.
Want ik hoorde toen ook de Engelse bemanning het station top vonden
De vele locale radio's of grotere was teveel gebabbel, reclame
Ik begreep het....
Als ik een Ray Clark hoor dan ben ik happy toen bij de zeezenders presenteerde en bij Carolne community radio nu of bv Caroline North
Maar toen hij bij BBC Radio Essex presenteerde haakte ik af
Aan lange gesprekken over locale sport , de tennisclub of wat anders
heb ik niks.
Voor mij hoeft dan de radio niet meer. Ik vond het vervelend
Mensen willen muziek, geen gezwam over de wasserij hoe het werkt enz..
Groeten , Jean-Pierre