Die laatste dag vergeet ik nooit. Mijn tapes waren op, alles vol
Als ik thuis was uit zee na reizen van 7 8 10 dagen dan hadden de recorders veel werk.
Ik had die dag aan Marc Jacobs een plaat aangevraagd voor de bemanning van de N.723 Pallieter uit Nieuwpoort . ik keek nog even rond en vond nog 2 cassettes voor mijn Philips cassette deck die ik ook nog had
Het was wikken en wegen voor de ruimte en wat ik ging opnemen
ik besloot toch nog Ton en de rest op te nemen. Het kon ook nog gebeuren dat ik een kant wiste want ik had een bandje waarvan 1 kant al bezet was. het kon als ik baken 16 2 uur moest opnemen ik snel Ton Schipper ging opofferen
Het was bijna 12 uur.. geen geluid en ik maar denken oei.. en gaan ze straks weer in de lucht komen... opletten... . Spannend want dacht ook aan de verzoekplaat... ik dacht ook nog ben gelukkig thuis door een storm en de zeereis was ingekort geweest. Helaas... en om 1200 uur snel cassette gedraaid dan de vinger op de knop ingedrukt. Om 1215 even los want mijn vingers begon ik te voelen. Terug tot 1300 uur.. dan wachten tot 1400 uur. Geen Radio Mi-Amigo meer te horen. Ik was toen een grote Mi-Amigo fan en dus teleurgesteld. Zei nog tegen de vrouw..... er is iets aan de hand.. hoop dat ze nog zullen uitzenden. Helaas voor mij.
De opnames zijn later terechtgekomen bij Hans Knot o.a. enz...en tja rest vergeten.
Zag later nog studio opnames opduiken dacht ik..
Baken 16 live tja geen verzoekplaat voor ons. Iemand van de bemanning die afstemde iets na 1200 uur vond het station niet en zei achteraf. JP ge hebt ons mooi liggen. Wisten we veel dat het echt het einde was maar de vermoedens waren er wel
Aan de kade werken aan vistuig bv .. met de raampjes van de brug open voor de muziek dreunend te laten afspelen was voorbij
Ik heb een dag meegemaakt na een zware stormen dat de visserijschepen langs de kade lagen
De wind was gaan liggen en iedereen had besloten te werken aan boord of op de kade
Iedereen volgende mijn voorbeeld en elke radio stond op Mi-Amigo. Je hoorde de muziek tot over de tramsporen en daar begint Stad Nieuwpoort met horeca zaken en viswinkels. Waw dacht ik toen als fan
Er zijn dagen in je leven dat je nooit vergeet
Ik had eindelijk eind 1977 een nieuwe recorder die het wel deed en ik weet wanneer ik op zee was aan de hand van mijn tientallen banden opnames en de lijst
En die zijn allen verdeeld geweest door de download offshore club en Vincent
Ze zweven over het internet... ook Caroline, Del Mare......
Wat een mooie tijden. Wel duur voor onze spaarcenten voor al die banden
De vrije radio zou nog volgen en dus bleef het duur.
Het komt nooit meer terug, de gezelligheid in de studio of wachtkamer. Of het nu in een oorlogsbunker was in het bos, een huis, een zaal achterin een cafe, een villa, een flat en de eerste testen vanuit een andere flat aan de zeedijk
Een gesmokkelde legertruck s'nachts op de grens in Frankrijk en erna in een chalet aldaar. Je moet maar durven
De eerste dagen met de legertruck was de douane er en politie
Maar vrije radio in die hoek rond Bray-dunes was nog niet bekend en dat was aardig opkijken. Belgen opeens uitzendend op hun grondgebied
Uiteindelijk werd er door iemand van de radio in Duinkerke diverse keren bij de autoriteiten een bezoek gebracht. We bleven uitzenden als gewone locale radio.
De Belgische politie kon ons niet oppakken. We lachten en waren wat fier.
Helaas waren er oneerlijkheden en kwam een van de heren in ruzie met de baas van de camping. Dat avontuur was over in 1982 toen Radio Westpoint
WMR Radio die bezoek kreeg in november 1981 door de BOB zou heel langzaam groeien. Het verhaal ging verder.
Het was een geweldig avontuur van 5 jaar.
De eerste jaren waren de politie en de BOB niet onze vrienden
De politie vond ons later in het bos op zoek
Maar ze kwamen kijken, vroegen voor familie platen aan.
Terug naar het politiekantoor waar ze naar WMR Radio luisterden
De 2 politie mannen hadden ons niet gevonden zou hun uitleg zijn bij de baas
Die mannen waren fan van ons station zeiden ze. Mooi zo dacht ik...
Gelukkig maar want we draaiden nog steeds zonder inkomsten op dat ogenblik
Iets dat nooit meer terugkomt die radiotijden met veel live uitzendingen
Toen de menselijkheid nog in localen volop aanwezig waren zonder computers
Jean-Pierre