WACHTLOPERS: „WE ZITTEN VOOR SPEK EN BONEN' Er zit geen muziek in Kerstmis op Veronica
Dinsdag 24 december 1074
DE TELEGRAAF
foto: De drie eenzame wachtlopen op Veronica: Co van Yperen, Jaap Borst en kok Leen Cramer. Ze wensen u prettige kerstdagen-Foto: Wim Hofland
door JOS VAN NOORD
A/B „VERONICA", dinsdag
Kerstmis aan boord van het monddood gemaakte Veronica-zendschip: voor de Kerstwacht van drie man een kwestie van „net doen of er niks aan de hand is dan is het 't snelst voorbij". Zeggen ze. Menen ze het ook?
_Ach, Kerstmis thuis, dat is toch ook niks voor jou. zei m'n vrouw eind vorige week nog. Ik zit nu vijftien Jaar aan Veronica, snap je. Zeventien jaar ben ik getrouwd, maar totaal ben ik misschien drie jaar thuis geweest", zegt machinist Co van Yperen (45) uit Mijdrecht. Bij moet vannacht de kerstwacht lopen aan dek van de Veronica - de eerste kerstnacht zonder muziek.
1
-Dat verveelt me nog het meest. Je -zit hier toch min of meer voor spek en bonen", zegt technicus Jaap Borst (28) uit Koudekerk, die de kerstdagen ook in eenzaamheid op bijna zes mijl uit de kust deinend doorbrengt.
_Vorig jaar Kerstmis was het nog een drukte van jewelste aan boord. Ik denk dat het zoiets is als: uit het oer - uit het hart. Vroeger kwamen ook de technici aan boord eik uur actief in de weer voor de nieuwsuitzendingen. Met z'n drieën: hebben we nu niets anders meer te doen dan het schip schoonhouden en bewaken".
Kerstdis
Aan kok Leen Cramer (33) uit Scheveningen deze week echter ook de extra taak om de kerstdis aan te richten. Daartoe werd afgelopen zaterdag na intensief overleg met de kerst-bemanning al een kapitale ossehaas ingescheept in de roestige balk van Ger-Anna", het trouwe bevoorradingsbootje van Veronica's Scheveningse scheepsagent Gerrit de Ruiter. Ook de kerstboom, ditmaal een reusachtige spar uit Luxemburg van wel meer dan zeven meter die nu als lichtend kerstbaken in de ruwe zee midscheeps als een boom overeind staat, werd met de _Ger-Anna.' verscheept, terwijl kort voor het vertrek naar de Veronica talloze regelmatige leveranciers nog even _langszij" kwamen om een litertje" mee te geven voor de kerstwacht. „We hebben nu elk wel voor iedere dag een flesje" stelt machinist Van Yperen a.!3 we de Scheveningse haven uitvaren tevreden vast. Windkracht 6. Ze vinden bet voor deze tijd van het jaar een kalme zee. „Ach, als we te veel hebben dan koken we er de aardappels
wel in", lacht kok Leen Cramer, wijzend naar een doos vierkante flessen. Zegt: ,,Met weetjewetje hebben we aan boord hoegenaamd geen last. Er is nog nooit iemand met een blaaspijpje langszij gekomen".
Eenzaam
Wordt het een eenzame kerstwacht' ,,Man, hou toch op! Ieder jaar weer plotsklaps dat gedoe °vei die eenzamen met Kerstmis. Alsof die eenzaamheid een vervaldatum heeft! Iedere zeeman is op zijn manier een beetje eenzaam op zee. Natuurlijk is het aan de ene kant wel vervelend dat je in deze dagen niet thuis bij vrouw en kinderen kunt zijn, maar het is je werk en je hebt geleerd dat je Kerstmis ook best in ie eentje kunt beleven", zegt Jaap Borst, die aan boord ook veel studeert. „Wij nemen gewoon af en toe een gezellig slokkie". zegt Leen Cramer. _Precies" beaamt machinist Co van Speren. „Wij steken buiten de kerstlampjes aan. Met de boom en de borrel komen wij best in de kerststemming, maak je vooral geen zorgen!"