Ben Bode is deze week overleden. Hij is 66 jaar geworden. Hij werkte o.a. bij Delmare, Caroline en was eigenaar van Radio Paradijs. 

En zo is er weer een  zeezender'icoon' minder. 

 

Ik heb Ben vanaf 1978 (Delmare) meegemaakt. We kenden elkaar, maar waren geen vrienden. Heb met Marjo nog een 'blauwe maandag' in zijn studio in Den Haag (PROBE Score) vlak achter het Torentje van de premier iets ingesproken. Was voor een commercial. Geen idee of het ooit is uitgezonden. Hij betaalde wel keurig .Ben had in die tijd nog geen baard.(zie foto)

 

De inbeslagname van  'zijn' zendschip Magda Maria in 1981 heeft een diepe wond bij hem achtergelaten. Ben gaf toe veel maritieme fouten te hebben gemaakt. Hij wilde het schip voor de kust van Scheveningen leggen en de tijden van Veronica en Noordzee weer doen herleven. Hij sloeg het advies om voor de Engelse kust te gaan liggen in de wind.

 

Hij had een aparte manier van schrijven.  Vaak met veel hoofdletters, uitroeptekens, woordspelingen en heel veel puntjes.. Alsof hij pauzeerde  om een slok  Whisky uit het glas te nemen. Het bleek dat 'Johnny Walker' zijn beste vriend was geworden. Hij had veel humor, maar kon ook grof zijn. Ik had wel moeite met zijn onberekenbaarheid.

 

Hij verhuisde naar Antwerpen, deed daar veel productiewerk voor de Vlaamse radiostations en woonde samen met een Roemeense vrouw. De laatste jaren was hij alleen. Heb hem een paar keer bezocht en dan was hij reuze gezellig en bij alle verhalen hing ik aan zijn lippen. Hij foeterde op alles en iedereen. 

 

Hij kon uren praten. Het leek wel alsof het nooit goed ging, er waren altijd problemen. En dat wist hij dan in geuren en kleuren te vertellen. Ronan was een' oplichter', Van Dam van Delmare een 'lul', Vuylsteke een 'misdager', De Engelsen waren niet te vertrouwen' und so weiter'.  Niemand deugde  en snapte de zeezenderwereld op een paar mensen na.  Het waren prachtige kleurrijke verhalen.

 

Had er graag nog eentje gehoord...maar het laatste verhaal heeft hij voor zichzelf bewaard. 

 

Salut

Leendert

 

 

 

 

24 januari 20223 jr. bewerkt door Leendert Vingerling

Treffend geschreven. Ik heb BEN één keer in mijn leven ontmoet bij de VOO in 1994. Wij waren beide te gast bij Bouman en Stenders om te verhalen over de zeezenders, in het bijzonder Caroline. Ben bulderde , als de micro dicht was, dat ik een eigenwijze boer uit Groningen was die dacht iets van zeezenders te weten. Natuurlijk wist en weet ik dat ook wel, maar ik liet hem maar bulderen. Mijn vrouw was er bij en keek er naar. "Wat heb je toch een vreemde hobby samen met heel veel vreemde mensen". 

Zijn prive FB pagina was een rariteiten kabinet, prachtig. Altijd reuring, dat mag ik wel.

En een boer uit Grunn beschouw ik als een compliment.....toen en nu. 

2 uur geleden zei Leendert Vingerling:

En zo is er weer een  zeezender'icoon' minder. 

 

Ik heb Ben vanaf 1978 (Delmare) meegemaakt. We kenden elkaar, maar waren geen vrienden. Heb met Marjo nog een 'blauwe maandag' in zijn studio in Den Haag (PROBE Score) vlak achter het Torentje van de premier iets ingesproken. Was voor een commercial. Geen idee of het ooit is uitgezonden. Hij betaalde wel keurig .Ben had in die tijd nog geen baard.(zie foto)

 

De inbeslagname van  'zijn' zendschip Magda Maria in 1981 heeft een diepe wond bij hem achtergelaten. Ben gaf toe veel maritieme fouten te hebben gemaakt. Hij wilde het schip voor de kust van Scheveningen leggen en de tijden van Veronica en Noordzee weer doen herleven. Hij sloeg het advies om voor de Engelse kust te gaan liggen in de wind.

 

Hij had een aparte manier van schrijven.  Vaak met veel hoofdletters, uitroeptekens, woordspelingen en heel veel puntjes.. Alsof hij pauzeerde  om een slok  Whisky uit het glas te nemen. Het bleek dat 'Johnny Walker' zijn beste vriend was geworden. Hij had veel humor, maar kon ook grof zijn. Ik had wel moeite met zijn onberekenbaarheid.

 

Hij verhuisde naar Antwerpen, deed daar veel productiewerk voor de Vlaamse radiostations en woonde samen met een Roemeense vrouw. De laatste jaren was hij alleen. Heb hem een paar keer bezocht en dan was hij reuze gezellig en bij alle verhalen hing ik aan zijn lippen. Hij foeterde op alles en iedereen. 

 

Hij kon uren praten. Het leek wel alsof het nooit goed ging, er waren altijd problemen. En dat wist hij dan in geuren en kleuren te vertellen. Ronan was een' oplichter', Van Dam van Delmare een 'lul', Vuylsteke een 'misdager', De Engelsen waren niet te vertrouwen' und so weiter'.  Niemand deugde  en snapte de zeezenderwereld op een paar mensen na.  Het waren prachtige kleurrijke verhalen.

 

Had er graag nog eentje gehoord...maar het laatste verhaal heeft hij voor zichzelf bewaard. 

 

Salut

Leendert

 

 

 

 

 

 

Leendert,

 

Ik ben niet zo thuis in de latere zeezenderwereld. Maar "wie is wie" op  de bovenste foto ?

26 minuten geleden zei Juul:

 

 

Leendert,

 

Ik ben niet zo thuis in de latere zeezenderwereld. Maar "wie is wie" op  de bovenste foto ?

 

Juul,

 

Een mens kan niet alles weten. 

 

De foto is genomen in Antwerpen op de Frankrijklei waar Ben Bode woonde.

 

vlnr: Rob Olthof: verkoper van zeezenderherinneringen van SMC.  Moet jou wel bekend zijn.

 

Vervolgens Ben Bode. 

 

dan Leendert Vingerling (kleinste mannetje valt me nu ineens op)

 

en als laatste  in de rij Theo Tromp. Theo ging vaak mee op zeezendertochtjes naar het schip van Caroline en verleende hand-en spandiensten. Theo en Rob waren vrienden. Toen  Theo tijdens een boottripje naar Caroline in 1984 aan boord hoorde  dat er bijna geen dieselolie meer was en de volgende dag de uitzendingen  gestopt zouden worden, betaalde Theo privé voor 1600 liter dieselolie. Daarmee kon het station weer ongeveer drie dagen  uitzenden.

 

Het bedrag zou worden terugbetaald door Caroline, maar er werd niet gezegd in welk jaar...

 

 

Salut

Leendert

 

 

24 januari 20223 jr. bewerkt door Leendert Vingerling

1 uur geleden zei Leendert Vingerling:

 

Juul,

 

Een mens kan niet alles weten. 

 

De foto is genomen in Antwerpen op de Frankrijklei waar Ben Bode woonde.

 

vlnr: Rob Olthof: verkoper van zeezenderherinneringen van SMC.  Moet jou wel bekend zijn.

 

Vervolgens Ben Bode. 

 

dan Leendert Vingerling (kleinste mannetje valt me nu ineens op)

 

en als laatste  in de rij Theo Tromp. Theo ging vaak mee op zeezendertochtjes naar het schip van Caroline en verleende hand-en spandiensten. Theo en Rob waren vrienden. Toen  Theo tijdens een boottripje naar Caroline in 1984 aan boord hoorde  dat er bijna geen dieselolie meer was en de volgende dag de uitzendingen  gestopt zouden worden, betaalde Theo privé voor 1600 liter dieselolie. Daarmee kon het station weer ongeveer drie dagen  uitzenden.

 

Het bedrag zou worden terugbetaald door Caroline, maar er werd niet gezegd in welk jaar...

 

 

Salut

Leendert

 

 

De Frankrijklei is quasi bij mij om de hoek.

 

Uit vele verhalen die ik heb gehoord en gelezen is duidelijk dat Caroline en terugbetalen twee begrippen zijn die niet zo goed samen gaan.

14 uur geleden zei Bart Van Peer:

Uit vele verhalen die ik heb gehoord en gelezen is duidelijk dat Caroline en terugbetalen twee begrippen zijn die niet zo goed samen gaan.

 

Ik zou het zelfs nog breder willen trekken. Na 31 augustus 1974 is de betalingstermijn  van de zeezenders van dertig dagen vervallen en aangepast naar 'mogelijk'. 

 

Als ik voor mezelf spreek dan ben ik  voor bijna 60.000 gulden het schip in gegaan door niet ontvangen  salarisvergoedingen van Radio Monique, en levering van goederen die ik voorschoot bij Delmare. Het ging om een bevooradingsbootje, platen, en studio apparatuur.

 

Gelukkig leef ik nog en ben ik gezond. Wat wil een mens nog meer? 

 

Salut

Leendert

 

 

 

 

25 januari 20223 jr. bewerkt door Leendert Vingerling

2 uur geleden zei Leendert Vingerling:

 

Ik zou het zelfs nog breder willen trekken. Na 31 augustus 1974 is de betalingstermijn  van de zeezenders van dertig dagen vervallen en aangepast naar 'mogelijk'.

Ach, bij Radio Atlantis hanteerde Adriaan van Landschoot dat 'mogelijk' ook al vóór 31 augustus 1974...

Piet.

En wat dacht je van Caroline die al in de jaren 60 weismuller niet betaalde, gevolg in beslagname beide zendschepen. 

21 uur geleden zei Bart Van Peer:

De Frankrijklei is quasi bij mij om de hoek.

 

Uit vele verhalen die ik heb gehoord en gelezen is duidelijk dat Caroline en terugbetalen twee begrippen zijn die niet zo goed samen gaan.

 

Boven de Lundia, Frankrijklei 84 2000 Antwerpen

 

10 uur geleden zei Leendert Vingerling:

Als ik voor mezelf spreek dan ben ik  voor bijna 60.000 gulden het schip in gegaan 

 

Gelukkig leef ik nog en ben ik gezond. Wat wil een mens nog meer? 

 

Salut

Leendert

 

 

 

 

Toen moest onze gezamenlijk vriend Theo R. nog komen.................. 🙂

25 januari 20223 jr. bewerkt door Albatrosstudio

23 uur geleden zei Leendert Vingerling:

 

Juul,

 

Een mens kan niet alles weten. 

 

De foto is genomen in Antwerpen op de Frankrijklei waar Ben Bode woonde.

 

vlnr: Rob Olthof: verkoper van zeezenderherinneringen van SMC.  Moet jou wel bekend zijn.

 

Vervolgens Ben Bode. 

 

dan Leendert Vingerling (kleinste mannetje valt me nu ineens op)

 

en als laatste  in de rij Theo Tromp. Theo ging vaak mee op zeezendertochtjes naar het schip van Caroline en verleende hand-en spandiensten. Theo en Rob waren vrienden. Toen  Theo tijdens een boottripje naar Caroline in 1984 aan boord hoorde  dat er bijna geen dieselolie meer was en de volgende dag de uitzendingen  gestopt zouden worden, betaalde Theo privé voor 1600 liter dieselolie. Daarmee kon het station weer ongeveer drie dagen  uitzenden.

 

Het bedrag zou worden terugbetaald door Caroline, maar er werd niet gezegd in welk jaar...

 

 

Salut

Leendert

 

 

 

Dank je Leendert. "daar heb ik tenmiste wat aan".........................

3 uur geleden zei ruudam:

En wat dacht je van Caroline die al in de jaren 60 weismuller niet betaalde, gevolg in beslagname beide zendschepen. 

 

 

Ruud, 

elke keer als ik door Baarn rijd en dan passeer de villa van Wijsmuller (vlakbij de spoorweg overgang) dan denk ik altijd aan zeezenders......................

Op 25-1-2022 om 12:48 zei Piet van der Vooren:

Ach, bij Radio Atlantis hanteerde Adriaan van Landschoot dat 'mogelijk' ook al vóór 31 augustus 1974...

Piet.

Piet,

 

Dus als ik het goed begrijp heb jij voor een 'appel en ei' aan boord gezeten?

 

Salut

Leendert

20 uur geleden zei Albatrosstudio:

Toen moest onze gezamenlijk vriend Theo R. nog komen.................. 🙂

Die had niets met de zeezenders te maken, maar hij heeft zowel jou als mij veel centjes gekost.

 

In mijn geval 42.000 euro.

Tel daar bij op de donaties voor levensonderhoud aan Delmare voorman Gerard van Dam in Hongarije en een niet terugbetaalde lening voor de start van een toeristenbedrijfje in Senegal dan kom ik uit op gederfde inkomsten van 90.000 euro.

 

Ik zou dat nu heel goed kunnen gebruiken, maar het leven gaat nu eenmaal zoals het gaat.  Er zijn mensen die het slechter hebben, dus ik tel mijn zegeningen.

 

Salut

Leendert

 

 

Ook nog geld ''verloren'' bij de D.O.O in Kapelle in Zeeland Leendert?

Grt Rieni

19 uur geleden zei Leendert Vingerling:

Piet,

 

Dus als ik het goed begrijp heb jij voor een 'appel en ei' aan boord gezeten?

 

Salut

Leendert

Dat klopt, Leendert. Ik heb daar Adriaan van Landschoot later nog op aangesproken, maar die wilde daar niets van horen. Daarnaast bestaat bij mij het vermoeden dat degene die verantwoordelijk was voor de bevoorrading het niet zo nauw nam met het doorsluizen van geld van Van Landschoot naar de mensen aan boord, waaronder dus de deejays.

Piet.

16 uur geleden zei Lokeend:

Ook nog geld ''verloren'' bij de D.O.O in Kapelle in Zeeland Leendert?

Grt Rieni

 

Niet privé, maar de zaak wel. Toen het drukken van het Delmare blad startte in Den Haag in de kelder van de moeder van Gerard  ging daar kantoormeubilair naar toe en pakken papier.

 

Gerard verhuisde later naar een appartement bij Holland Spoor in Den Haag  en zette daar de drukkerij voort.  Er ging toen minder papier naar toe.

 

Naar het huis aan de Maalstede in Kapelle ging niet zo veel meer naar toe. Zo heel af toe kwam hij na een bezoek aan zijn moeder in Den Haag nog langs de winkel en werd de auto weer volgeladen.

 

Als ik er een bedrag aan hang, dan zit dat rond de 10.000 gulden. En dat was dus veertig jaar geleden. Reken maar uit, wat het tegenwoordig zou zijn.

 

Kortom, de zeezenders en aanverwante zaken hebben prachtige herinneringen opgeleverd, maar wel tegen een hoge prijs.

 

Bijgaand een paar foto's van  het kantoor van de drukkerij in Den Haag en van de tuin in Kapelle met een prachtig uitzicht op de landerijen. Ik vrees dat  het land inmiddels wel zal zijn volgebouwd.(Op de foto Gerard van Dam met Alex Olffers)  

 

Salut

Leendert

 

 

 

 

27 januari 20223 jr. bewerkt door Leendert Vingerling