Zeezenders

Als de kennismaking met Cara Mia is bevallen vorige week, dan komt dat goed uit, want hij staat weer op de lijst, nu omdat het nummer van Jay & The Americans in de Top 10 van Amerika staat. De onbetwiste nr. 1 is Satisfaction, en daar wordt uur 1 dan ook mee geopend. Een hele interessante nieuweling is You Were On My Mind van We Five, nu nog 'bubbling under'. Volgens velen de beste versie van deze compositie. Ach, en dan onze goede vriend Roy Orbison. Na zijn nr. 1 hit in 1964, Pretty Woman, wil het niet zo best meer. Niet omdat hij slechte muziek maakt, hoor, luister naar Say You're My Girl, eigen compositie weer, maar, eerlijk is eerlijk, het sprankelt niet meer zo.…

Och, wat was dat 1965 toch een heerlijk jaar voor ons pubers en jongvolwassenen. Misschien achteraf niet het favoriete jaar, dat was voor mij meer 1966, maar er gebeurde zoveel nieuws in 1965! Althans, voor óns was het nieuw. We vonden Beatles-nummers als Bad Boy en Dizzy Miss Lizzy verfrissende muziek, terwijl het eigenlijk gewoon covers van Amerikaanse ouwetjes waren. Maar ja, wisten wij veel? En dan hoorden we hier maar weinig van Amerikanen als The Shangri-Las, of van Terry Black (wie?). Maar we hoorden gelukkig wel elke nieuwe Kinks-single als eersten, terwijl de Amerikanen daar vaak op moesten wachten. Maar ja, die hadden dan natuurlijk The Byrds en The Beach Boys i…

Mooie doorsnee weer van het wat het prachtige popjaar 1965 te bieden heeft. Kijk naar de lijst en trek je eigen conclusies. Maar let toch vooral op het volgende: Hoe Barry McGuire z'n 'Eve'-succes probeert te herhalen met meer P.F. Sloan-nummers, die misschien iets teveel op elkaar, en op 'Eve', lijken. Hoe ook de McCoys wanhopig succes proberen te herhalen door het ouwetje Fever een 'Sloopy'-opening te geven. Hoe een jazz-achtig instrument als de saxofoon een steeds belangrijker rol gaat spelen in de popmuziek (DC5, Four Tops, Roy Orbison, Crispian St. Peters enz.) Hoe de We Five (foto) een oud Kingston Trio nummer reanimeren met een spectaculaire climax. Hoe Robb…

We hebben al eerder gezien dat zeker 20 % van de pop-productie in deze periode bestaat uit cover-versies. Ook vandaag is dat weer het geval. Zo brengen The Animals een Sam Cooke compositie, terwijl Dion iets van Willie Dixon voor zijn rekening neemt. Paul Rever & The Raiders nemen een klein hitje uit 1961 op, Sometimes, van Gene Thomas, die overigens eigenlijk Thomasson heette. Maar de groot-leverancier van ‘coverbaar’ materiaal wordt natuurlijk Bob Dylan. Zowel The Byrds als Peter, Paul and Mary hebben daar gretig gebruik van gemaakt. Orenstreler nr. 1 is Laurie, van Dickey Lee, een bovennatuurlijk verhaal. Luister maar. En nr. 2: Sometimes. Weliswaar lijkt dit numme…

Kijk, we zouden met het grootste gemak allemaal bekende klassiekers op de speellijst kunnen zetten, want ten slotte is 1965 sowieso een zeer vruchtbaar jaar in de popmuziek. Maar wij vinden het altijd leuker om ook wat onbekend (= minder gedraaid) materiaal te laten horen. Kijk maar eens rustig naar de lijst. Geef toe, daar zit vast wel wat 'spul' tussen dat je niet kende. Wist je bijvoorbeld dat The Searchers en speciale Amerikaanse single uitbrachten, Don't You Know Why? Dacht ik niet, hè? En kenden we Eddie Rambeau? Had een forse hit met Concrete and Clay, maar ja, dat wilden we alleen horen van de makers, Unit 4 & 2. Eddie werd gecoacht door Bob Crewe, en ook zi…

Hartje zomer, en dat is aan de popmuziek te merken. Er zitten eigenlijk maar een paar ‘droevige’ nummers tussen vandaag, de rest is vrolijkheid. Om met de droefenis te beginnen, de kroon wordt wel gespannen door The Miracles met The Tracks of my Tears. Och, och, wat heeft die Smokey Robinson het moeilijk met het verbergen van zijn tranen. Mooi nummer, natuurlijk, dat wel. Maar ik ga vandaag toch liever mee met Lesley Gore(foto; 1946-2015) en haar Sunshine, Lollipops and Rainbows, op weg naar ‘Where the Action Is’ zoals Tommy Boyce het bezingt. Bob Crewe’s knuffelmeisjes, The Rag Dolls, willen zo snel mogelijk trouwen, en krijgen de zegen van Glenn Yarbrough, met It’s Gonn…

Playback 1963 van Dirk van Dijk en zijn team herhaald Het programma Playback…1963 van 18 augustus met Dirk van Dijk en zijn Team, wordt op woensdag 21 augustus herhaald van 21.00 tot 23.00 uur. … lees verder... Top 40 op 192Radio: Tipparade op 192Radio: Lees verder ... http://www.norderney192.nl/EE/index.php/site/norderney_nieuws/playback_1963_van_dirk_van_dijk_en_zijn_team_herhaald

Op 6 augustus 1965 was ik in Londen. Op die dag kwam in Engeland de LP HELP uit, en ik weet nog het moment dat ik, samen met een paar anderen, voor het eerst het nummer Yesterday hoorde. Eerlijk gezegd kon ik mijn oren niet geloven. Ik vond het geweldig dat 'die jongens' daartoe ook in staat waren. Achteraf weet je dat het een puur solo-project van McCartney was, en bovendien hebben ze, zowel solo als samen, later nog vele fraaie liederen opgenomen, maar zo'n eerste keer... Intussen hebben de Britse groepen Amerika veroverd en dat zie je ook weerspiegeld in de Top 100, en dus ook in onze speellijst: Herman's Hermits, Dave Clark Five, Yardbirds, het houdt niet op. Daar s…

Hm, interessante nummers weer, deze week! Bijvoorbeeld het origineel van Baby I'm Yours. Wij kennen het van Peter & Gordon. Of misschien wel van The Arctic Monkeys, wie weet. Maar luister dit eerste uur naar Barbara Lewis die het een half jaar vóór P & G uitbracht. Nog zo'n origineel is Sitting in the Park, waar Georgie Fame eind 1966 een fraaie versie van maakte. Hier de componist zelf, Billy Stewart. Wie was dat ook alweer? O ja, die later die rare versie van Summertime maakte. Dezelfde hikjes die hij daarin gebruikte hoor je hier ook al. Een aanrader is ook Reno Nevada, van en door Richard Farina, met hulp van Mimi Farina, die eigenlijk een zusje was van Joa…

Wist u dat in de loop der jaren ontzéttend veel artiesten reclamespotjes voor Coca Cola hebben opgenomen? Vooral veel Amerikaanse artiesten, zelfs de allergrootsten zoals Aretha Franklin, Otis Redding, Everly Brothers, Ray Charles en Roy Orbison. Alleen al in het eerste (Amerikaanse) uur hebben we er minstens 5: Jay and the Americans, Marvin Gaye (foto), Four Seasons, Vogues, Supremes, die hebben er allemaal aan meegedaan. En goed mee verdiend, mogen we hopen. Maar ook Europa hoorde erbij, Seekers, Moody Blues en zelfs The Who, alledrie in het 2e uur te horen, pikten een graantje mee. (The Who zitten hieronder als bijlage meegeleverd). Om nog maar te zwijgen van onze eige…

Uitzending zondag 24 mei 1965/2015: Ach, dat groepje Freddie & the Dreamers wordt natuurlijk beschouwd als lichtgewichten, een derderangs-club vergeleken met grootheden als The Beatles of The Rolling Stones. Terecht ook, natuurlijk, qua repertoire staken ze daar maar magertjes bij af. Toch zijn er genoeg leuke Freddie-nummertjes, en A Little You is daar zeker één van, aan het begin van uur 2. Uur 1 daarentegen begint met een minder exemplaar: Do the Freddie speelt in op het vooral in Amerika populaire spel: Laten we eens een nieuwe dans introduceren. De Twist en de Watusi waren ten slotte een groot (lees: commercieel) succes. De Freddie zag er wel erg onnozel uit, en…

25 mei 20.00-22.00. Herhaling: woensdagavond, 21.00-23.00 uur. Net uitgebracht, en meteen bij ons gedraaid: No Particular Place To Go van Chuck Berry, vrolijke muziek die de Top 10 gaat halen. Aan vrolijke muziek verder geen gebrek. Brian Wilson is weer flink vertegenwoordigd. Natuurlijk met z'n eigen Beach Boys (I Get Around) maar ook met twee van z'n andere projecten: The Honeys met He's a Doll, en een co-productie met Gary Usher: Sacramento, gezongen door Gary zelf, en wie horen we op de achtergrond? Dat zijn weer The Honeys. Twee orenspitsers: Jackie DeShannon met Hold Your Head High, dat ze samen schreef met Randy Newman, en luister vooral naar Toni Wine. Wie ze…

Ach, kijk naar deze lijst en geef toe: wat werd er toch veel uitstekende muziek gemaakt in '65; de pomuziek werd kennelijk volwassen. Genoeg keus en afwisseling voor iedereen. Ik licht er even de eerste single van Reparata and the Delrons uit. We kennen ze hier eigenlijk alleen van .., ja, je weet het vast nog wel. Als je van The Shangri Las hield/houdt, dan is dit I Can Tell onmiddellijk herkenbaar. The Lettermen waren een prima vocal groep maar meestal wat aan de slome kant. Hun cover van een oude Jimmy Rodgers hit is een stuk steviger. Doet overigens wel behoorlijk aan Silhouettes denken, maar dat kwam later uit. Een paar orenstrelers van het tweede uur. Daar treffen w…

Het gebeurt maar al te vaak dat je totaal onbekende namen tegenkomt in een platenlijst, maar dat ze toch niet zo obscuur blijken te zijn als je eerst dacht. Deze week bijvoorbeeld: wel eens van Jonathan Marcus gehoord? Hijzelf ook niet, hoor, want het is één van de vele schuilnamen van Joe Pesci, die later veel prijzen zou krijgen als filmacteur. Maar hij wilde ook zingen, en werd korte tijd opgenomen in de Four Seasons stal. Bob Gaudio (die naam moet u kennen) schreef en produceerde dit What About Me. Of The Back Porch Majority. Bedoeld als een soort backup-groep voor The New Christy Minstrels, maar bleken goed genoeg voor een stuk of 9 singles, de meeste geproduceerd …

Opvallend hoe de muziekkeus van ons pubers in die jaren grotendeels bepaald werd door de voorkeuren van dj's en nationale filialen van platenmaatschappijen. Positieve uitzondering wa natuurlijk Joost de Draaijer die ten minste de moeite nam om veel Amerikaanse muziek uit te proberen. Maar hoorden wij hier in 1965 The Strangeloves? Of Patty Duke? Terry Black? The Lettermen? Toch hadden dat laatste trio in tien jaar tijd zeker 30 nummers in de US Top 100, waarvan zeker 6 in de Top 20. Waanzinnig goede harmonieen, misschien iets te zoet voor onze smaak, maar toch. Terry Black (uit Canada) had vorig jaar een uitstekende hit met Unless You Care. Heb ik toen nooit gehoord. Patt…

Gelukkig, het is nog een maand tot Kerstmis, en we worden nog niet overspoeld door allerlei min of meer tenenkrommende Kerstplaten. Komt nog, ben ik bang. Voorlopig doen we het met weer een prachtige week in 1965. Zo kwamen er deze week nieuwe singles uit van The Beach Boys en van The Lovin' Spoonful. De eerste is een teleurstelling: na twee sterke knallers komt deze niet verder dan #20. Geen wonder dat er vijf weken later alweer een volgende single wordt uitgebracht... Orenspitsers deze week? Jazeker! Liefhebbers van The Band (foto), en dat zijn er nogal wat, moeten maar eens luisteren naar The Stones I Throw. De groep die vanaf 1968 furore zou maken is hier al duid…

zoek binnen Norderney192.nl ​​​Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 3 mei 2015 20.00 - 22.00 uur en vrijdag 8 mei 2015, 23.00 - 01.00 u. Presentatie: Dirk van Dijk en Jan Lahmeijer 3 mei 1965 -Ik ga mee. -Maar hij is geen engel, hoor! -D’r is een rock en roll show in de stad. -Oh, die is súúper. -Duurt tot 3 uur ‘s ochtends. -Er is ook zo’n voodoo vrouw bij. -Ik wou dat jij dat was.. -Hoor ik je zeggen dat je van me houdt? -Da’s pas goeie liefde. -Heb ik je toch weer in m’n armen. -Jij bent voor mij gemaakt. -Dat is wel een record! Enzovoort enzovoort (zie playlist. In uur 2 een accent op Ierland. Voor liefhebbers van zingende dames is Mary Langley v…

Een lijst om van te smullen, zeg nou zelf. 1965 blijkt toch wel een heel productief en creatief jaar te zijn geweest. Het is me ook vrijwel onmogelijk om er nog een special aandachttrekker uit te halen, het zijn bijna allemaal orenstrelers. Toegegeven, dat geldt vooral voor de engelstalige landen. In Europa (zie 2e uur) zijn we nog niet en masse gevallen voor al het popgeweld dat in navolging van The Beatles over ons uit wordt gestort. Maar ja, er is ook niet veel mis met Capri C’est Fini, toch? Voor het 2e uur toch nog twee orenspitsers. I Go to Sleep werd deze week uitgebracht door The Applejacks (foto), waarschijnlijk de vroegste cover van dit nummer (die van Peggy Lee…

Zowel de Amerikaanse Byrds als de Britse Birds zijn erbij vandaag. En denk nou niet dat die Birds een verwaarloosbaar groepje was: ze maakten goeie muziek en leverden bovendien een belangrijke bijdrage aan wat velen de grootste Rock 'n Roll band van alle tijden noemen. Of is dat meer iets voor de huiskamervraag? En wat een prachtige muziek weer, vandaag! En de dames doen weer goed mee. Wat dacht je van The Ronettes met Is This What I Get for Loving You, met de volle Phil Spector behandeling. Of de onbeschaamd sentimentele Shangri Las met Give Us Your Blessings. Brenda Lee en Lesley Gore doen mee, net als The Marvelettes. Van Shirley Ellis ben ik zelf wat minder gecharmee…

Wat kan ik anders zeggen dan dat het weer een prachtlijst is vandaag. Veel van de gedraaide nummers zijn dan ook welbekend, maar ik ga er toch een paar uitlichten. Het begin is meteen prima: Jan & Dean staan natuurlijk garant voor frisse surfmuziek, en nu hebben ze ook nog een knappe compositie te pakken van het duo P.F. Sloan en Steve Barri. Via een fraaie ballade van Jackie DeShannon (van de hand van Bacharach en David) komen we bij Eddie Hodges. Kent u die nog? Dat was dat jongetje van 14 die in 1961 en wereldhit had met I'm Gonna Knock on Your Door. Intussen is hij al 18, en heeft een prima nummer opgenomen, van Al Kooper en zijn vriendje Irvin Levine, Water is Ov…

Uitzendtijd: (LET OP, de tijden zijn veranderd, the times have changed...: Zondag EN woensdag van 20.00 tot 22.00 uur 1e uur (Amerikaans). Een heerlijk programma weer, met ‘voor elck wat wils’. Er kwam de afgelopen tijd van alles uit in Amerika. Van oude helden bvb: Del Shannon, Elvis en Rick Nelson. Damesgroepen: Chiffons en Marvelettes. Country & Western muziek: Marty Robbins en Buck Owens. Soul: Irma Thomas en The Showmen. Strandmuziek: Bruce and Terry (Bruce is de latere Beach Boy Bruce Johnston), The Fantastic Baggys (= de heren Sloan en Barri, zie foto), en natuurlijk de wereldhit I Get Around. Er is zelfs ruimte voor instrumentale Beatle-interpreta…

Jody Miller had een grotere hit met Home of the Brave, maar ik vind de versie van Bonnie and the Treasures veel beter. Zo'n typisch teenage-thema (haar vriendje wordt scheef aangekeken omdat hij te lang haar heeft) moet natuurlijk door een schel damesgroepja a la The Shangri Las worden vertolkt, en niet door een bravig country-zangeresje. Lekker hard zetten en liefst meebrullen. Dat laatste kun je beter niet doen bij N-E-R-V-O-U-S van Ian Whitcomb, want dat gaat niet lukken. Alleen een neuroot als Whitcomb is (of neerzet) kan dat. Intussen is een een best lekker bluesje, dat wel. Nog een bluesnummer is Treat Her Right van Roy Head. Als Yesterday van The Beatles niet was …

Zie speellijst speellijst 7 juni 1965.doc

Protest!! Ja, het tijdperk van de protestsong is definitief aangebroken. Dylan gaf het goede voorbeeld, en Barry McGuire (of liever de componist P.F. Sloan) ging met Eve of Destruction de wereld over. Dit duo is weer helemaal terug met Child of Our Times, zelfde thema, maar doet het veel minder goed. Roger Miller schreef Private John Q., over een jongen die bang is het leger in te moeten nu de 3e Wereldoorlog op uitbreken staat. Maar Roger Miller zou Roger Miller niet zijn als hij niet toch een lollige draai aan het geheel zou geven: fijn, een gratis wereldreis, gesponsord door het leger! Overigens is het hier de versie van Glen Campbell. De Universal Soldier is ook aanw…

Onvermijdelijk is dat we wat draaien van die nieuwe LP van The Beatles, je weet wel. Maar wat pakt het verschijnsel Beatles toch onfortuinlijk uit voor bepaalde groepen. Denk bijvoorbeeld aan The Bobby Fuller Four. Toch een prima groep? OK, we kennen ze hier vooral van I Fought the Law, maar ze hebben nog heel wat meer op hun geweten. Vandaag Let Her Dance. De opkomst van de Brise groepen plus het vroegtijdig overlijden van Bobby zelf (in 1966) hebben een zeer bloeiende carriere in de weg gestaan. Of The Scott Bedford Four, een groep uit Pennsylvania. Nooit van gehoord, hè? Nee, hadden wij ook niet. Maar luister naar Last Exit to Brooklyn en dan weet je dat dat niet ter…