Het bericht kwam onverwacht. Erg triest. Zo jong nog. Ik heb René de Leeuw, geboren als Ben Grätz, sinds Delmare niet meer gezien of gesproken. Hij wilde niks meer met Delmare te maken hebben. Het was een 'zwarte bladzijde' in zijn leven, heeft hij ooit gezegd.
Ik heb hem leren kennen toen hij nog in de late puberteit zat rond 17 of 18 jaar. Hij had moeilijkheden met zijn ouders en hij woonde bij zijn oma in Amsterdam. De artiestennaam De Leeuw is (meen ik )de familienaam van zijn oma.
Nadat de Aegir was binnengesleept, duurde het een paar maanden voordat de Scheveningen 54 de zee op ging als beoogd zendschip. In de tussentijd deed hij de ledenadministratie bij Prodihaag en maakte programma's die gekocht konden worden. Geen vetpot. Het werken in discotheken in Den Haag leverde ook te weinig op. Door het chronische tekort aan geld stopte hij later bij Delmare.
René was nog wel bij het plotsklapse vertrek naar de Mi Amigo uit de haven van Scheveningen aan boord van de Scheveningen 54 en bleef een korte periode op de Mi Amigo. Hij zou daar met Peter van de Holst programma's voor Delmare gaan maken in ruil voor een nieuwe generator en dieselolie. De overeenkomst tussen Caroline baas O'Rahilly en Delmare opperhoofd Gerard van Dam kwam er door wederzijds wantrouwen niet. Het overleven met defecte verwarming en weinig voedsel aan boord van Mi Amigo was het laatste zeezenderavontuur van René. Het was mooi geweest.
Hij stortte zich daarna op Radio Decibel in Amsterdam, waar hij het wel naar zijn zin had.
Het is jammer dat ik hem dus nooit meer heb kunnen spreken. Als we ouder worden, worden we 'milder' en blijken gebeurtenissen in het leven soms toch nog wel mee te vallen.
Bijgaand enkele foto's uit de Delmare periode tijdens een bevoorrading, Prodihaaag kantoor en aan boord van de Mi Amigo.
Salut
Leendert