de CD bestaat 45 jaar........................

[Juul]

bron: NOS

 

 

[radio tpot]

45 jaar alweer Juul? Waar blijft de tijd.

Ik was toen die tijd onder de indruk en het begrip DDD zit nog steeds in mijn hoofd.

Wat waren er toen veel neppers van CD op de markt, waar bij sommigen de plaat letterlijk in de groef viel.

Heel veel AAD, en daar had je dus niets aan.

Het heeft er wel voor gezorgd dat ik vrij laat ingestapt ben, DAT en Mini disc zijn toen geheel langs mij heen gegaan 😊

 

Theo

 

[Helmut]

De CD is voor het eerst voorgesteld in 1979. Maar het was nog in een testfase. Op de markt kwam de CD voor iedereen te koop eerst in de herfst van 1982.

[Omnivoor]

Ook ik trapte er in: Een kwart van mijn maandsalaris voor een schamele Philips CD speler herfst 1987. Cd's rond de 40 gulden  en dan inderdaad de AAD in miniscule letters ergens op de achterkant van het doosje geschreven. Volgnes mij was 'Script for a Jester's Tear'(Marillion)  een van de eerste die ik kocht. Heb ik nog steeds trouwens. De CD speler hield er snel mee op en was zeer gevoelig voor externe geluiden als dichtvallende deuren etc. 

De CD was toen al in opmars, maar al die kleine lettertjes.....

Ik dacht een CD met de beste nummers van Demis Roussos (ja, ik weet het, sorry) te hebben gekocht, stopte ik deze in mijn apparaat: waren het remakes van zijn nummers of juist live versies !!!

 

[radio tpot]

Ja de neppers, dat en de enorme prijs van de toestellen zorgde er voor dat ik pas laat over ben gegaan op de CD.

Maar tegelijkertijd zakte de belangstelling voor de nieuwe muziek dragers ook af, en was video mijn hot ding.

Met je eigen TV zender was dit vreselijk mooi om te doen.

 

Theo

[Will Stevens]

Het voordeel vond ik vooral dat oude platen die lange tijd moeilijk verkrijgbaar waren geweest weer opnieuw werden uitgebracht. In Engeland had je bijvoorbeeld platenmaatschappijen als Ace en Charly, die oude rock en soul uit de jaren vijftig en zestig op cd in roulatie brachten (en in hun geval waren dat gegarandeerd originele opnames, deskundig geremasterd).

 

Alleen die plastic doosjes en (inderdaad) die kleine boekjes met priegelletters hebben mij nooit aangetrokken. Daarom luister ik tegenwoordig meestal óf naar origineel vinyl, óf naar Spotify.

13 maart bewerkt door Will Stevens

[Juul]

Je hebt gelijk Will.

Maar als ervaringsdeskundige en kennis van veel platenmijen  is en was het soms droevig gesteld met het "re-releasen" van oudere platen zitten er toch vaak "mislukkingen" tussen.

Zoals dat gaat bij bedrijven, mensen gaan met pensioen of krijgen een project in hun schoenen geschoven en gaan zonder enig historische kennis aan de lag. Er is geen tijd of zin om op zoek te gaan naar de originele masters. Als ze al nog bestaan. Ik heb veel te maken gehad met Cees Schrama - hij werkte bij Polygram en moest soms masters opsporen in het Polygram archief dat deels in Hamburg en de USA staat-stond. Polygram is tegenwoordig Universal.

Enfin soms werd er iets gevonden door een jonge label manager en werd dat op CD gezet en opgeborgen in de kast.

En als dat dan de verkeerde versie was werd dat exemplaar soms weer opnieuw gebruikt en zo ging dat maar door. Want was wel lekker handig want dan werd die CD uit de kast weer als "master" gebruikt. Want er was niemand meer die een idee had of het wel de goeie hit-single versie was. een mooi voorbeeld is "I can help- Billy Swan" Je ziet bijna altijd dat het de LP versie is terwijl de echte single korter duurt. Op de LP begint ie weer opnieuw aan het eind en op de single is het een fade out. Want in de USA was de LP versie te lang en anders werd ie niet gedraaid.

 

Ace uit de UK is prima.

 

Enfin, zo kunnen we nog wel en tijdje doorgaan.................De mensen bij de platenmij-en die de popmuziek uit de jaren 60-70 hebben meegemaakt zijn net als ik al lang met pensioen of niet meer onder ons. En hebben we het ook nog niet eens gehad over een kort briefje dat Cees Schrama van de baas in Hamburg kreeg  of Cees even "meters kon maken". Maw veel archief banden weg gooien. !    Of de contaiener die op de Torenlaan in Baarn waar Phonogram-Polygram zat waar alle platen hoezen uit de fabriek werden in gegooid en hup .................weg!

 

De single of LP versie heb ik  allemaal keurig bijgehouden in m'n archief.

 

 

13 maart bewerkt door Juul

[Will Stevens]

13 uur geleden zei Juul:

Er is geen tijd of zin om op zoek te gaan naar de originele masters.

 

Voor de consument speelde er ook nog iets anders. Toen de cd nog niet zo lang bestond en nieuwe cd's rond de 40 gulden waren, had je ook platenfirma's die 'low budget'-cd's op de markt brachten met heropnames van oudere hits.

 

Toen ik daar nog niet op bedacht was, ben ik er weleens ingetrapt. Ik kocht een cd getiteld 'The best of Sam and Dave', waar al hun bekende hits op stonden. Dat bleek wel om de originele artiesten te gaan, maar het waren re-recordings van een jaar of tien later, met een andere begeleidingsband. Het was niet slecht, maar lang niet zo goed als de originele opnames uit de jaren zestig voor het Atlantic-label. Later heb ik alsnog de goede versie in huis gehaald.

 

En ik had mijn lesje geleerd: goed op de kleine lettertjes letten, vooral als het een budget-cd was.

14 maart bewerkt door Will Stevens

[Robin Westhof]

2 uur geleden zei Will Stevens:

Ik kocht een cd getiteld 'The best of Sam and Dave', waar al hun bekende hits op stonden

 

Ik kocht de The Starlight Collection (20 golden hits/ Galaxy Music LTD) van Sam & Dave in 1993 en ook niet goed opgelet.

 

Stond er dus wel een waarschuwing op de achterkant (onderaan) het CD doosje:  '' This album contains some tracks that are re-recorded.  All single artist tracks are performed by the original artist.  Tracks featuring groups were recorded using as many of the the original group members as possible. '' 

[Juul]

6 uur geleden zei Will Stevens:

 

Voor de consument speelde er ook nog iets anders. Toen de cd nog niet zo lang bestond en nieuwe cd's rond de 40 gulden waren, had je ook platenfirma's die 'low budget'-cd's op de markt brachten met heropnames van oudere hits.

 

Toen ik daar nog niet op bedacht was, ben ik er weleens ingetrapt. Ik kocht een cd getiteld 'The best of Sam and Dave', waar al hun bekende hits op stonden. Dat bleek wel om de originele artiesten te gaan, maar het waren re-recordings van een jaar of tien later, met een andere begeleidingsband. Het was niet slecht, maar lang niet zo goed als de originele opnames uit de jaren zestig voor het Atlantic-label. Later heb ik alsnog de goede versie in huis gehaald.

 

En ik had mijn lesje geleerd: goed op de kleine lettertjes letten, vooral als het een budget-cd was.

 

Ik had het natuurlijk makkelijker want aangezien ik de meeste honderden keren in m'n hand had gehad en ze in m'n geheugen had zitten...........................

[ruudam]

Het is een Ned Japanse uitvinding to van Philips en Sony. 

Zo bepaalde de Japanse directeur de max speelduur, was de lengte vd negende van Beethoven. 

 

Ik moest wel eens een verkeerde  versie van een nummer afkondigen op de radio, ik zei er dan bij: mooi liedje maar_ artiest_ had het niet opnieuw moeten opnemen. 

 

14 maart bewerkt door ruudam

[rauhfaser]

Op 13-3-2024 om 21:15 zei Juul:

Je hebt gelijk Will.

Maar als ervaringsdeskundige en kennis van veel platenmijen  is en was het soms droevig gesteld met het "re-releasen" van oudere platen zitten er toch vaak "mislukkingen" tussen.

Zoals dat gaat bij bedrijven, mensen gaan met pensioen of krijgen een project in hun schoenen geschoven en gaan zonder enig historische kennis aan de lag. Er is geen tijd of zin om op zoek te gaan naar de originele masters. Als ze al nog bestaan. Ik heb veel te maken gehad met Cees Schrama - hij werkte bij Polygram en moest soms masters opsporen in het Polygram archief dat deels in Hamburg en de USA staat-stond. Polygram is tegenwoordig Universal.

Enfin soms werd er iets gevonden door een jonge label manager en werd dat op CD gezet en opgeborgen in de kast.

En als dat dan de verkeerde versie was werd dat exemplaar soms weer opnieuw gebruikt en zo ging dat maar door. Want was wel lekker handig want dan werd die CD uit de kast weer als "master" gebruikt. Want er was niemand meer die een idee had of het wel de goeie hit-single versie was. een mooi voorbeeld is "I can help- Billy Swan" Je ziet bijna altijd dat het de LP versie is terwijl de echte single korter duurt. Op de LP begint ie weer opnieuw aan het eind en op de single is het een fade out. Want in de USA was de LP versie te lang en anders werd ie niet gedraaid.

 

Ace uit de UK is prima.

 

Enfin, zo kunnen we nog wel en tijdje doorgaan.................De mensen bij de platenmij-en die de popmuziek uit de jaren 60-70 hebben meegemaakt zijn net als ik al lang met pensioen of niet meer onder ons. En hebben we het ook nog niet eens gehad over een kort briefje dat Cees Schrama van de baas in Hamburg kreeg  of Cees even "meters kon maken". Maw veel archief banden weg gooien. !    Of de contaiener die op de Torenlaan in Baarn waar Phonogram-Polygram zat waar alle platen hoezen uit de fabriek werden in gegooid en hup .................weg!

 

De single of LP versie heb ik  allemaal keurig bijgehouden in m'n archief.

 

 

Is niet puur een leeftijdskwestie, toen ik als 10-jarige in 1977 me op de sixties stortte, ergerde ik me ook al groen en geel aan al dat nep-gedoe. Ben in een platenzaak (Capi Lux) nog eens een keer voor gek gezet omdat ik terug ging met een singletje op het vreselijke budgetlabel 'Surprise Records' dat twee hits van The Swinging Blue Jeans voor 3,95 aanbood. Dat was dus zo'n vage jaren 70-heropname. Ik terug naar de platenzaak, werd ik weggestuurd, want 'wat weet zo'n jochie er nou van?'. Gelukkig werkten toen bij Free Record Shop nog mensen met verstand van zaken, dus ben ik met dat verhaal daar naartoe gegaan. Die hadden de originele single staan (1981, de serie singles 'Do You Remember?' van EMI) en die hebben hun collega even gebeld dat dat jochie van toen 13 echt gelijk had en zijn geld terug moest krijgen. 

 

Afijn, vijf jaar later was er Goud van Oud met Peter Teekamp, die ook gewoon de remakes van Sam & Dave draaide. Naar verluidt stelde hij zijn programma's soms samen door tracks van twee verzamel-cd's back to back te draaien. 

 

Edwin

[Will Stevens]

Op zo'n manier raak je er wel van doordrongen hoe goed sommige van die originele opnames in feite waren. Sam and Dave, bijvoorbeeld, werden in de jaren zestig op veel van hun hits begeleid door Booker T and the MG's, de huisband van Stax Records, met gitarist Steve Cropper en producer Isaac Hayes. Die lui waren onnavolgbaar.

17 maart bewerkt door Will Stevens

[Juul]

19 uur geleden zei rauhfaser:

Is niet puur een leeftijdskwestie, toen ik als 10-jarige in 1977 me op de sixties stortte, ergerde ik me ook al groen en geel aan al dat nep-gedoe. Ben in een platenzaak (Capi Lux) nog eens een keer voor gek gezet omdat ik terug ging met een singletje op het vreselijke budgetlabel 'Surprise Records' dat twee hits van The Swinging Blue Jeans voor 3,95 aanbood. Dat was dus zo'n vage jaren 70-heropname. Ik terug naar de platenzaak, werd ik weggestuurd, want 'wat weet zo'n jochie er nou van?'. Gelukkig werkten toen bij Free Record Shop nog mensen met verstand van zaken, dus ben ik met dat verhaal daar naartoe gegaan. Die hadden de originele single staan (1981, de serie singles 'Do You Remember?' van EMI) en die hebben hun collega even gebeld dat dat jochie van toen 13 echt gelijk had en zijn geld terug moest krijgen. 

 

Afijn, vijf jaar later was er Goud van Oud met Peter Teekamp, die ook gewoon de remakes van Sam & Dave draaide. Naar verluidt stelde hij zijn programma's soms samen door tracks van twee verzamel-cd's back to back te draaien. 

 

Edwin

Ik heb daar zo vaak bonje over gehad met Teekamp !!! Ik zat ongeveer 10 mtr van de studio af dus kon makkelijk naar binnen stormen. "ach joh, hoort niemand....."

[rauhfaser]

17 minuten geleden zei Juul:

Ik heb daar zo vaak bonje over gehad met Teekamp !!! Ik zat ongeveer 10 mtr van de studio af dus kon makkelijk naar binnen stormen. "ach joh, hoort niemand....."

Toevallig hoorde ik gisteren nog een stukje van Ferry's Gouwe Ouwe Club, uit de zomer van 1980. Hij had post gekregen van luisteraars die soms een tikje in de plaat hoorden. Ferry vertelde dat hij een hekel aan verzamel-LP's in  namaakstereo had en liever de originele mono-singles uit de NOS-fonotheek haalde. Dán maak je dus een goed programma.

De Gouden Uren met Ferry was ook goed, hoewel dat helaas maar een halfjaar duurde, van oktober '87 tot maart 1988 (start Radio 10). Toen werden we op donderdag op 3 (en maandag op 2) opgezadeld met Teekamp, die er - los van de gemakzucht -  ook voor koos om zijn playlist in de gidsen te laten afdrukken. Onbegrijpelijk ook. Hoe kun je nu zes weken van tevoren bedenken welke plaat je wilt draaien?

 

Muzieksamenstelling is een vak, dat bovendien om bevlogenheid en passie vraagt. 

 

Edwin

18 maart bewerkt door rauhfaser

[Juul]

Zoals een oud collega eens zei ; "vak gaat naar de klote'................................sic

 

En dit is een voorbeeld van veel echte originele singles die ik destijds heb gemaakt. En Ad en ik hebben er nog vele honderden uit de disco meegenomen in aug. 1974.

 

 

 

 

 

18 maart bewerkt door Juul

[Samba-boy]

Wát een lekker topic, deze. Wel pijnlijk dat in bovenstaande jeugdjournaal-item alweer een onnodige fout sloop ('Jeugdjournaal 2007' bij de verkoop van Jamai's single? Jamai was toch echt een hit met die single in 2003).

 

Veel herkenbare dingen, ook wat nieuwe dingen (AAD/DDD om maar wat te noemen), en aangaande neppers:

 

 

...gezongen door diverse artiesten...

 

Ja, dan maakt die 'digital mastering' ook niet zo heel veel meer uit

[Juul]

Je laatste opmerking snap ik niet helemaal.......................

[radio tpot]

Als je al slecht materiaal hebt, dan maakt de rest van de dragers ook al niet veel meer uit

Slecht blijft slecht.

 

Theo

[Juul]

1 uur geleden zei radio tpot:

Als je al slecht materiaal hebt, dan maakt de rest van de dragers ook al niet veel meer uit

Slecht blijft slecht.

 

Theo

 

 

Maar wie zegt nou dat het slecht materiaal is ?

 

Is dat gerelateerd aan de liedjes?

Wie weet is het wel digitaal opgenomen. En dan is masteren de gewoonste zaak van de wereld. 

Theo weet je wel wat "masteren" is?

 

Please login or register to see this link.

 

Please login or register to see this link.

18 maart bewerkt door Juul

[radio tpot]

Ik wist het niet exact wat het is, maar het kan goed dat de getoonde CD wel goed opgenomen is.

Maar Koos zingt daar niets van, dat is de nepper dus van de toenmalige CD.

Zeker in het begin kijken of het ook voorzien was van 3 keer een D.

Ik heb toen die tijd wel LP's gekocht die DDA waren, dat klonk toch als het bekende klokje hoor.

 

Theo

[Juul]

Dag Theo,

 

Maar er staat toch duidelijk en niet met die hele kleine lullige letters dat anderen het zingen? En masteren is aan de orde van de dag.  Ouwe analoge "meuk" op leuken of wat bewerken.

Kijk maar, zelf heb ik dat met Jurre ook gedaan.

En Dick Bartley deed het ook op zijn voortreffelijke CD's.

 

Weet je nog dat er hele volksstammen waren - zijn die gouden stekkers aan hun luidsprekerboxen deden?

Klonk beter..................................

[radio tpot]

Ja dat weet ik nog, en ook dat buizen beter klinken.🤪

Ja dat ken ik wel, maar heden ten dage is het oppoetsen niet wat er eerder werd gedaan.

Ik hou het bij het origineel voor zo ver ik het weet dat het het origineel is.

Al mijn vinyl platen heb ik 1 op 1 gedigitaliseerd, zonder er iets aan nabewerking aan te doen.

 

Theo

[Juul]

Dan ben je goed bezig Theo.

[Will Stevens]

Ik draai ze gewoon op vinyl. Ik heb hier ook een Disco-antistat platenwasser en als ik tweedehands iets leuks gevonden heb klinkt dat na zo'n behandeling vaak weer als nieuw.